این پروژه نمایشی از راه حل های آزمایشی برای پاسخ به مسائلی همچون کمبود آب، مکانیسم های انتقال انرژی و کمبود مواد غذایی در یک مدل در مقیاس واقعی است. در داخل پاویون، یک مخروط بزرگ، عنصر اصلی نمایشگاه را شکل می دهد - مزرعه ای عمودی پوشیده از گیاهان خوراکی در خارج و قارچ در داخل. ساختار دودکشِ مخروطْ مانند به تنظیم دما و رطوبت داخل مخروط کمک می کند. آب از رطوبت هوای محیط استحصال می شود و برای آبیاری گیاهان مورد استفاده قرار می گیرد، پاویون این توان را دارد که روزانه تا 800 لیتر آب استخراج نماید.

این فرآیند با انرژی تجدیدپذیر به دست آمده از سلول های خورشیدی شفاف آلی سبک وزن یا OPV که توسط ماریان ون آوبِل طراحی شده است تامین می شود.

بازدیدکنندگان با یک رمپ به داخل غرفه فرود می آیند و تغییرات دما را تجربه می کنند. جریان حرکتی به داخل مخروط مرکزی منتهی می شود که در آن نوآوری های فنی پاویون روی چترهای سفید دیده می شود. پس از تجربه ریزْاقلیم مخروط و بارندگی طراحی شده، بازدیدکنندگان ساختار پوشیده از گیاه را مشاهده می کنند و پس از خروج، با اینستالیشنی مواجه می شوند که عطری از خود متساعد می کند که بوی خاک هلند را تداعی می کند؛ اینستالیشنی که توسط برت لی مایر طراحی شده است.