تنها در چند متری معدن شماره 9، ورودی معدن شماره 8 را می بینید که مکانی برای مطالعه و تدریس است، فضایی که روی سکوهای مختلف در داخل نعدن توزیع شده است. این فضا حدود 50 متر به داخل کوه کشیده شده و ارتفاع آن به نزدیک 40 متر می رسد. غار بر اثر استخراج سنگ ها با دست از بالا به پایین ایجاد شده است؛ تراس های جانبی شواهدی از سنگ های معیوب اند، به همین دلیل است که استخراج بلوک های رها شده یک توپوگرافی داخلی تصادفی ایجاد کرده است.

در نزدیکی این معدن مکانی است که دانشمندان در دوران های تاریخی مختلف و متنوع برای بحث و گفتگو درباره ایده های خود گرد هم می آمدند. "هان یو" شاعر سلسله تانگ در مورد اینکه چگونه مسیر کوه دانش ـ شوشان ـ تنها از طریق سخت کوشی ممکن می شود صحبت کرده است. بنابراین و بر اساس خاصیت های فرهنگی این مکان، این فضا مهم ترین فضا در مجموعه فضاهای این معادن است، زیرا در اینجا، یک ایده آل فرهنگی و آموزشی در میانه کوه مستخرج شده است.

تراس های سنگی جانبی در فضای داخلی در پنج سطح تا ارتفاع 12 متری توسعه یافته اند که تنها با مقداری تلاش می توان از آنها بالا رفت. روی این سکوها که از طریق پله قابل دسترسی هستند، قفسه‌هایی از کتاب‌ها و مکان‌هایی برای مطالعه قرار گرفته‌اند که بازدیدکنندگان می‌توانند خود را در آن غرق و در دنیای کتیبه‌های سنگی و خوشنویسی سیر کنند. گالری ها در راه رسیدن به سطح بالا مقابل بازدیدکننده انباشته می شوند و از آنجا تونلی به طول 27 متر به معدن شماره 2 منتهی می گردد.