ترکیبی از مکعب های رنگی این پروژه مسکونی حجمی تندیسْ گون را ایجاد می کند. هدف کلی این مجموعه تولید ترکیبی از ساختمان‌های متوسط ​​در قالبِ استودیوْ آپارتمان ها، فضاهای اقامتگاهی جمعی ارزان و خانه های مهمان‌ در حاشیه یک پروژه مسکونی برای یک شهرک مسکونی، برای اسکان کارگران یک کارخانه سیمان جدید بوده است.

هر یک از اتاق ها به صورت زاویه دار در چیدمان مجموعه قرار گرفته اند که در پاسخ به اب و هوای گرم به سمت شمال چرخیده اند، ساختمان در کودلایِ کارناتاکا در هند واقع شده است. 8 ماه از سال دما در این منطقه بیش از 35 درجه سانتیگراد است، بر اساس برنامه ی کلی مجموعه، 18 آپارتمان استودیویی، 54 اتاق خوابگاهی جمعی ارزان و 18 اتاق مهمان در ساختمان های 4 و 5 طبقه رو به فضاهای محوطه سازی شده بزرگ و یک زمین بازی بزرگ در شمال شرقی پروژه ایجاد شده اند.

امکانات مشترک از جمله کافه تریا، اتاق بازی، سالن استراحت و سالن بدنسازی در سطح زمین قرار دارند. اتاق‌هایی که به بالکن‌های سرپوشیده رو به شمال باز می‌شوند، طبقات بالایی را اشغال می‌کنند. فرهنگ هند به دلیل استفاده واضح از رنگ در صنایع دستیِ سنتی، جشن‌ها و لباس‌ها شهرت دارد. هند تنها کشوری است که سالانه جشن هولی را برگزار می کند؛ جشنواره ای از رنگ ها. 3 تا از این رنگ‌های اصلی زنده ـ قرمز، آبی و زرد ـ بالکن‌های کنسولی هر اتاق را متمایز می‌کنند و به لحاظ بصری ساختاری هویتی ایجاد می‌کنند و به طور همزمان ظاهر مجسمه‌ای ساختمان‌ها را تقویت می‌نمایند. این ساختمان ها با توجه به تهویه طبیعی و نور طبیعی خورشید ساخته شده اند و از نظر مصرف بهینه ی انرژی بسیار کارآمدند.

دیوارهای آجری خاکستری، امکان بازیافت آب، زیرساختی برای برداشت آب باران، جهت گیری شمالی مجموعه، فضاهای بیرونی سرپوشیده برای کاهش مضرات گرما و . . .  عناصری از طراحی پایدار در این مجموعه را شکل می دهند. کل انرژی الکتریکی مورد نیاز از انرژی باقیمانده تولید شده در کارخانه سیمان در نزدیکی مجموعه تامین می شود، ما شاهد یک ساختمان مسکونی ساده و کم مصرف هستیم که به سایت، آب و هوا وفرهنگ و جنبه‌های اجتماعی زیست کاربران اش پاسخ مناسب داده است.