معماران آتلیه یورگنسن مستقر در کالیفرنیا دیدگاهی جدید و "کانستراکتیویستی" از یک کارخانه شراب سازی معمولی در دره ناپا ارائه می‌کنند. به این ترتیب، این طرح در قالب انتزاعی از "شرابْ خانه های مصنوعی استاندارد" شکل می گیرد که مشخصه کارخانه های شراب سازی معمول در منطقه اند. در کنار انبار، یک سوله فولادی پیش ساخته، پوشانده شده با یک خرقه، یا یک برزنت پارچه‌ای درشت ساخته می‌شود.

معماران در تببین این فهم از گونه شناسی شراب سازی می نویسند:"این کارخانه شراب سازی تلاش می کند به تنهایی یک نماد باشد در حالی که به طور همزمان اجازه می دهد چشم انداز اطراف به تصویر غالب برای بازدید کننده بدل شود."

پروژه ای که توسط معماران آتلیه یورگنسن   طراحی شده است، تبیینی است از عدم تطابق بین فرم و برنامه. این طرح پیشنهادی، در اصل، انتقادی است از گونه شناسی آشنا، از اینکه یک کارخانه شراب سازی باید چگونه باشد؛ گروه طراحی این پرسش را مطرح می کند که:"آیا باید یک نماد باشد، یا یک شبح زودگذر در منظر؟" طرح حاصل فاصله گرفتن از محیط طبیعی خود به‌عنوان نمایشی مخدوش، مبهم و درخشان از انبارهای آشنا است. اگرچه شکل نمادین و انتزاعی اش شاخص است، اما همچنان بکر، ناتمام و هماهنگ با زمینه خود باقی به نظر می رسد.

معماری شراب‌سازی آتلیه یوگنسن به دنبال برهم زدن تصویر ما از انبار در قالب مصنوعی خودش است. معماران طرح در این باره می گویند: "بنا به اندازه‌ای مشخص است که از بافت آن جدا شود، جایی که ایده‌ی ظاهری یک شراب‌سازی از تصویر اشنای کلیشه ای در ذهن مخاطب منحرف می‌شود . . . ایده شکل آشنای یک کارخانه شراب سازی در مقابل ما تجزیه می‌شود و از هم می‌پاشد".

گروه طراحی در ادامه یاداوری می کند:" ایده شراب سازی در این طرح به صورت بنیادین دستکاری شده است؛ گویی با فرم شوخی کرده ایم و اصلا مشخص نیست که کدام یک اول آمده شکل گرفته است، فرم یا تحریفِ فرم، ولی در نهایت همه عناصر متشکله ی طرح یک موجودیت کامل را تشکیل می دهند. ایده کارخانه شراب سازی هم یک شی هندسی است و هم ایده ای است که تفکر ارتباط منطقی بین سازه و فرم را دستکاری می کند".