فلات ها و دره های ناهموار پوشیده از جنگل های غنی، شهر فایِتْ ویل را احاطه کرده اند. این ثروت اندوخته از چوب تاریخ منطقه و فرهنگ دانش ریشه دارش در تولید چوب را شکل داده. مرکز آنتونی تیمبرلندز یک بخش تخصصی جدید از دانشکده معماری و طراحی فی جونز خواهد بود که صرفاً به آموزش متخصصان آینده در طراحی چوب اختصاص دارد. با الهام از تاریخ محلی، طرح پیشنهادی ما با هدف تعیین استانداردهای جهانی برای سازه های چوبی نوآورانه تعریف شده است.

چشم انداز ما برای مرکز آنتونی تیمبرلندز، چرخه زندگی کامل چوب را بر می گیرد ـ از نهالی که در ایوان های ساختمان رشد می کند و این کار و پردازش چوب را به نمایش می گذارد، از تکنیک های سنتی گرفته تا تحقیقات و نوآوری های پیشرفته - همه در جستجوی آینده ای پایدار با چوب در خط مقدم اند.

ساختمان پنج طبقه یک ظرف ساده و باریک است که با نمای دیاگرید تعریف شده؛ یک ساختار چوبی سبک وزن با ترکیب صنایع دستی سنتی و فن‌آوری‌های پیشرفته برای ایجاد اتصالات ظریف که هرگونه نیاز اضافی به مواد را کاهش می‌دهد. رهگذران از طریق لایه بیرونی شیشه ای که به طور ظریفی روی هم قرار گرفته اند، نگاهی اجمالی به دانش آموزانی می اندازند که در آزمایشگاه ساخت و ساز کار می کنند یا آخرین پروژه های تکمیل شده در نمایشگاه را می بینند. سالن ورودی فضایی سخاوتمندانه و سیال در اختیار مخاطب می گذارد. یک راه پله بزرگ که طبقه اول و دوم را به هم متصل می کند و یک فضای گردهمایی غیررسمی برای گفتگوها، سمینارها یا رویدادهای اجتماعی فراهم می کند.

مرکز آنتونی تیمبرلندز مملو از نور روز است؛ پرتوهای نوری که از میان درختان می‌گذرد در شکل دادن به فضای داخلی نقش عمده ای دارند، نقش ایوان در قالب یک بالکن بین لایه‌های نما تزریق می‌شود. این یک فضای ملاقات، یک مهد کودک، و راهی برای تنظیم دما و نور ایجاد می کند. در فصول گرم می توان آن را باز کرد تا نسیم تابستانی به فضای داخل راه یابد.

یکی از ایده های عمده طرح، تشویق تعامل بین رشته ای بین دانش آموزان بوده است، از این منظر یک دهلیز باز در سراسر مرکز ساختمان، از کف ساخته شده تا تراس پشت بام، مانند یک خلوتْ گاه در یک جنگل، گسترش یافته است. در حین عبور از آتریوم باز، بازدیدکنندگان از مناظر بی وقفه به فعالیت های مختلف در ساختمان و همچنین چشم انداز فراتر از آن لذت خواهند برد. پله‌ها به سمت بالا می‌چرخند و به باغی روی پشت‌بام ختم می‌شوند که منظره‌ای 360 درجه مشرف به فایِتْ ویل و کوه‌های پیرامونی را فراهم می‌کند.

در قلب ساختمان، آزمایشگاه ساخت قرار دارد ـ کارگاهی برای ایجاد، یادگیری و به اشتراک گذاری دانش با موقعیت مرکزی خود، گرده افشانی فکری متقابل بین رشته ها و درک گروهی تشویق می شود ـ طرح جامعه ای را تجسد می بخشد که برای همه باز است. این ساختمان شفاف، دعوت‌کننده و پر از نور، امکان برگزاری جلسات غیررسمی و تبادل دانش را در همه جایش فراهم آورده است.

طرح دفتر معماری دورته ماندروپ از میان شش نامزد نهایی مرکز طراحی و نوآوری آنتونی تیمبرلند به عنوان برنده انتخاب شد.