ادواردو سوتو دِ مُر(Eduardo Souto de Moura)؛یک معمار پرتغالی که در کارهایش مینیمالیسم انتزایی "میس ونده روحه" (Mies van der Rohe)را با نکات برتر در مواد و مصالح بومی و تکنیک های ساختمان سازی ترکیب می کند؛جایزه پریتزکر 2011 را به خود اختصاص داد.جایزه ای که والاترین افتخار معماری است. آقای "سوتو دِ مُرِ" 58 ساله ،معماری که محل کار و زندگیش در پورتو (Porto)-یک شهر شمالی-است،دومین معمار پرتغالی است،که مفتخر به دریافت این جایزه می شود؛اولین نفر کسی نبود جز استاد او"آلوارو سیزا"( Alvaro Siza) در سال 1992. این انتخاب در روز دوشنبه اعلان شد،و باعث توجه رسانه ها و مردم به معماری شد که مورد احترام عمیق دیگر همکارانش است،اما او برای مردم خارج از پرتغال –جایی که بیشترین آثارش در آنجاست-شناخته شده نیست. "شما می توانید بگویید؛او یک معمارِ معمار است"این جمله را کارِن استِین(Karen Stein) می گوید؛یک نویسنده و مشاور طراحی؛فردی که عضو هیئت ژوری پریتزکر است.خانم استین اضافه می کند:"معماری او- سوتو دِ مُر –نگاهی مو شکافانه را طلب می کند.من حدس می زنم حالتی است که به « معماری آرام » ارجاع می دهد،شما واقعا بایستی مدت زمانی را صرف کنید تا به همه قسمت ها و بخش ها بنگرید." آقای "سوتو دِ مُرِ"،کسی که به علت مسافرت؛برای مصاحبه در دسترس نبود،در پورتو-دومین شهر بزرگ پرتغال-متولد شد و در همان شهر نیز به تحصیل پرداخت.او قبل از تغییر مسیر به سمت معماری و کار برای جناب آقای "سیزا"-مشوِق "ادواردو"در آغاز کار و افتتاح شرکتش- از سال 1975 تا 1979 ،در رشته ی مجسمه سازی تحصیل می کرد.این دو مَرد ارتباط نزدیکی با هم دارند؛دفتر آنها در یک ساختمان است؛و در چندین پروژه با یکدیگر همکاری داشته اند. در میان آثار ارشد آقای "سوتو دِ مُرِ"،یک استادیوم فوتبال که در دل کوهی در بِراگا(Braga) ی پرتغال نشسته؛و در سال2004 اتمام یافته؛وجود دارد.در آن مکان سابقا یک معدن سنگ گرانیت قرار داشت؛و بیشتر گرانیت های آن منفجر و خورد شد تا در ساخت بتنِ سازه استفاده شود.این استادیوم دارای دو ضلع طویل است، نمایی ناهموار از کوه ضلع سوم را تشکیل می دهد؛و در سوی چهارم استادیوم به سمت منظره ی شهر باز است. خانم استِین این استادیوم را چنین توصیف کرد:"پر قدرت و به یاد ماندنی" اما او این جمله را نیز اضافه کرد:"و در عین حال احساسی از صمیمیت را نیز القا می کند". کِنِت بی.فرامپتون(Kenneth B. Frampton) پروفسور تاریخ معماری در دانشگاه کُلُمبیا،گفت:خانه های شخصیِ اولیه ی جناب آقای "سوتو دِ مُرِ"،که در دهه ی 1980ساخته شده،استفاده ی "میسیَن"( Miesian)-سبک میس ونده روحه-از سازه ی فولاد و جام های بزرگ شیشه را با نوعی از دیوارهای تیپیکال بنّایی در نواحی اطراف پورتو؛در هم می آمیزد. آقای فرامپتون گفت: بیاد می آورم؛که زمانی که من برای اولین بار در مورد استفاده ی او از بنّایی اظهار نظر کردم؛او- سوتو دِ مُرِ -گفت:"من فکر می کنم،از آخرین نسل هنرمندانی که می دانند چطور چنین دیوارهایی بسازند؛بهره می برم". در سال های اخیر جناب آقای "سوتو دِ مُرِ"،یک موزه نیز در کاسکِیس(Cascais)-پرتغال-طراحی کردند،که به آثار هنرمند پرتغالی؛پائولا رِگو(Paula Rego)اختصاص یافته،این موزه،مجموعه ای از احجام هندسی در بتن قرمز است.و نیز یک مجموعه ی اداری در پورتو که یک برج عمودی با ساختمانی افقی در پایین آن ترکیب شده.آقای فرامپتون می گوید:"این مجموعه ،با ریتم پر و خالی،بر اغلب ابتذال های مهلک ساختمان های اداری بلند مرتبه فائق آمده است". پریتزکر پرایز(Pritzker Prize)در سال 1979 به وسیله ی جِی اِی و سیدنی پریتزکر(Jay A. and Cindy Pritzker)بنیان نهاده شد.هر ساله به معماری که در قید حیات و به عنوان فردی شناخته می شود که به بشریت خدمت پر اهمیتی کرده و محیط را از طریق هنر معماری ساخته،اهدا می گردد.در گذشته،این جایزه؛به همراه 100000 دلار،به معماران مشهور بین المللی مثل:نورمن فاستر (Norman Foster)،رِم کولهاس (Norman Foster) و زاحا حدید (Zaha Hadid) تعلق گرفت. آقای فرامپتون،که از معماری بسیار مشهور اواخر قرن بیستم؛به عنوان یک جوهره ی بیش ازحد فاخر انتقاد می کرد،از شنیدن خبر تصاحب جایزه پریتزکر بدست آقای "سوتو دِ مُرِ" متعجب و در عین حال خوشحال شد.به گفته ی او:"مشکل می توان تصور کرد که اندیشه یک سبک معماری ارتباطی با تام مِین (Thom Mayne) نداشته باشد".-اشاره به برنده جایزه پریتزکر در سال2005 ،کسی که بخاطر طراحی های برجسته و تماشایی شناخته شده است،مثل ساختمان دانشگاهی 2009 ی او در کوپر یونیون(Cooper Union)برای پیشرفت علم وهنر. آقای فرامپتون اظهار می کند:"تقریبا کار سوتو دِ مُرِ بیشتر مبتنی بر مسیر(طراحی) است.ساختمان های او از آغاز کار،تجسم قدرتمندی به عنوان یک اثر ایجاد می کنند،اما مثل یک تصویر به دقت بررسی نمی شوند".او اضافه می کند:"آنها-ساختمان ها-خصوصیاتی را با خود حمل می کنند؛که در مسیر پیشرفت (کار) در قالب سازه،کسب می کنند".

اتووود متناسب با اهمیت موضوع فرومی گشوده که در به بحث پیرامون اثار ادوارد سوتو دی مر و اثارش می پردازند، برای مشاهده مباحث  می توانید به این فروم مراجعه فرمایید