معمار ژاپنی اراتا ایسوزاکی، که از جمله کارهایش می توان به موزه هنرهای معاصر لس انجلس، استادیوم المپیک بارسلنا و دانشگاه هنر و طراحی توکیو اشاره کرد، ساختمان ها را نه در قامت ابژه های مرده، بلکه همچون رویدادهایی می بیند که دربردارنده بستری اجتماعی و تاریخی می باشند، ابژه هایی که نه به واسطه مادیتی که به صورتی ابدی در ان ها رسوب کرده تعریف می شوند بلکه هم چون متونی اند که باید بارها و بارها تفسیر و بازخوانی گردند.

در کتاب ِ ژاپنی بودنِ معماری، او ان چه را که ذاتا ژاپنی است در معماری حدفاصل قرن هفتم تا بیستم مرور می کند. در اولین مقاله ایسوزاکی چالش های معماران مدرن ژاپنی، از جمله خودش را، برای خلق چیزی که به صورتی منحصر به فرد ژاپنی باشد بررسی می کند، او در گام بعد به تاریخ باز می گردد تا نقبی بزند به ان چه خود او ژاپنی بودن در معابد قرن هفتمی منطقه ایزه، بازسازی معبد تودای جی منطقه نارا قرن دوازدهم و ویلا های قرن هفدهمی امپراتوری کاتسورا می خواند.

او به این نتیجه می رسد که بازتعریف جای گاه و منزلت مقطعی مناسک مناطق ایزه ابزاری بوده است برای مقابله با مفهوم غربی تداوم معمارانه و به نوعی تکرار این مناسک بدیلی بوده است برای اضطرابی که مدرنیته به جان سرچشمه های اصالت ژاپنی انداخته بود. او رد و تاثیر قدرت سازنده معبد تودایجی را در نگاه هدایت گر بازسازی کننده اش؛ راهب شـُـگـِـن، کسی که ایسوزاکی قدرت تخیلی اش را پاسخی می یابد در خور به روحیات انقلابی زمانه ایی که در ان می زیسته پی می گیرد. ویلاهای امپراتوری کاتسورا، با ان فضاهای وهمی اش، ژاپنی بودش را در قامت بازـ زایی سبک سنتی شویـِـن بازمی یابد.

و نهایتا ان گونه که ایسوزاکی می نویسد، ان چه دیگران به عنوان زیبایی شناسی ژاپنی می شناسنند غالبا عکس ان چیزی است که در لحظه خلقش ژاپنی خوانده می شده، سبک بخشی پیراسته، ان چه ایسوزاکی به سخره گیریِ ژاپنی بودن می خواندش، فاقد توان گذار فرهنگی است و به گمان ایسوزاکی موید جبهه گیری جزیره واری است در واکنش به فشارهایی که دیگر فرهنگ ها بر فرهنگ ژاپنی تحمیل می کنند.

این کتاب که در سال 2006 توسط انتشارات ام ای تی به چاپ رسیده است ترکیبی است از گزاره های تاریخی، تحلیل های انتقادی و تاملات تئوریکی که طی بیست سال به رشته تحریر در امده اند و تصویری واضح از ایسوزاکی به عنوان یکی از پیشروترین معماران و متفکرین معماری عرضه می کند.

دُنا بنتراک از دپارتمان معماری دانشگاه برکلی در مورد کتاب می گوید:"این کتاب باید در سطح وسیعی مورد مطالعه قرار گیرد، نه فقط توسط معماران، بلکه تمام ان هایی که به ژاپن علاقه دارند، کتاب ایسوزاکی هم کتابی است اتوبیوگرافیک و هم کتابی است الهام بخش، مجموعه مقالاتی که طی دهه ها به رشته تحریر درامده اند و به بحث بر ساختمان ها طی قرن ها می پردازد نشان دهنده چالش شخصی ایسوزاکی با ژاپنی بودن در عصر جهانی شدن است، چالش شخصی که نگاهی برانگیزاننده بر فرهنگ ژاپن دیروز، امروز و فردا دارد."

اتووود پیش از این مصاحبه داراب دیبا با آراتا ایسوزاکی را چاپ کرده است که می توانید اینجا مشاهده اش نمایید.

اراتا ایسوزاکی هیچگاه به صورت رسمی عضو متابولیست ها نبود اما تاثیرات عمیقی بر ان ها گذاشت 

اتووود پیش از این نوشتاری تحت عنوان "جنبش متابولیسم و زایش تکنوتوپیا؛ از اپیستمه تا تعرض یا چگونه تکنولوژی از خود عبور کرد" را در سه بخش ـ [بخش اول]، [بخش دوم] و [بخش سوم] ـ به چاپ رسانده و سعی کرده است روایتی فشرده و تحلیلی از چگونگی شکل گیری و بسط جنبش متابولیسم و رویکردهایش در حوزه طراحی ارائه دهد.