پیتر زمتر: من کاری را می کنم که فکر می کنم زیباست، بنابراین در این پاویون با مرکزی مواجه هستید که به انسان ها تعلق ندارد، بلکه به گیاهان تعلق دارد و شما به دور ان می گردید، همه چیز در این دنیا بر مدار اقتصاد و پول می چرخد، هر انچه ما اجرا می کنیم و چیزهای دیگر، این پاویون عکس این است، جزیره ای است برای خودمان
فرح نیری از بلومبرگ: چرا هر چیزی که شما می خواید منتقل کنید حول محور دوستی و مهربانی و نزدیکی معنا می یابد؟
پیتر زمتر: بناهایی که من می سازم باید یک هسته عاطفی داشته باشند، فضایی که به ذات حس خوبی را بیافریند. من فکر می کنم فضا، فضای معمارانه، همه چیز من است، معماری من در نما و برش، تصویر سازی و پول سازی متبلور نشده است، شور و شعف من افرینش فضاست، اینجا در این پاویون هم یک فضای زیبایی وجود دارد، شما می ایید و می بیند که فضا دوباره گشوده می شود رو به اسمان، چه چیز بیشتر از این می خواهید.
برای مواجه نزدیک تر با این پاویون ببینید این سه مقاله را اینجا، اینجا و اینجا