در کنفرانس برگزار شده، در Festarch 2011، توسط موسسه ی بین المللیِ انتشارات abitare، لکچرهایی تحت عنوان " شهر و ضد شهر" توسطِ معماران و طراحان بین المللی ارائه شده است. رم کولهاس، بنیانگذار شرکت معماری اُ ام ای، نتایج به دست امده، از تحقیقات انجام شده، طی چند سال اخیر، را ارائه کرد: " پاساری و حفاظت".

اولین موضوع ارائه شده، از کولهاس، در دوسالانه ی معماریِ ونیز، در سال 2010، با برپایی نمایشگاه گسترده ای تحت عنوان " تورِ حفاظت CRONOCAOS "، می باشد. این ایده، فراتر از مرزهای تادیبیِ معماری است، و در سیاق اجتماعیِ گسترده تری، جای دارد.

کولهاس در این مورد می گوید: " امروزه با شمار متعدد از تلاقی میان دو پدیده ی، افزایش و کاهش شدت، مواجه هستیم. شما می توانید شاهد افزایش باورنکردنی نوستالژی، و در مقابل، کاهش روز افزون حافظه جمعی و خاطرات محیطی باشید. و دانستن اینکه حفاظت در حال حاضر در کدام سبک و سیاق انجام می شود، حائز اهمیت است، حفاظت و مدرنیته در تضاد نیستند، بلکه حفاظت به عنوان ابداع بخشی از، طغیانِ نواوریِ مدرن، میان انقلاب فرانسه و انقلاب صنعتی در انگلستان محسوب می شود، مسئله ی حائز اهمیت، در میان حجم گسترده ی تغییرات، تصمیم گیری در باره ی چیزی است، که همواره ثابت خواهند ماند."

سوالات مطرح شده ی کولهاس، از مخاطبین و حاضران به شرح زیر می باشد: " چرا جامعه ی ما به طور مداوم به جایگزینیِ اشیاء مصنوعی با طبیعی، مشغول است؟" و یا بحث، در خصوص نوع حفاظتی که امروزه معماران درگیر ان هستند، که بیشتر جنبه ی تصنعی دارند، و این در جامعه ی ما کاملا مشهود است " تخصیص بیمارگون "، که ان را حفاظت و پاساری می دانند، و این اشاره ای به حفظ اثار تاریخی، یا فضاهای قدیمی دارد. و ما پی در پی شاهد ان هستیم که کاربری امروز ان ها در تضاد با اهدافی است که طراحی شده بود، و نتیجه ی ان از دست دادن اصالت و احترام به گذشته است... و پرسشی که در حال حاضر مطرح می شود، در خصوص چگونگیِ کارایی حفاظت است ؟

در تصویر پی امده دو ره یافت متفاوت در مواجه با ابنیه از سوی دو تاریخ نگارـ زیبایی شناس مهم قرن نوزدهمی؛ ویله له دوک و جان راسکین امده است، که یکی زیر عنوان اصالت ـ جان راسکین ـ و دیگری نوسازی ـ ویله له دوک ـ  صورت بندی شده اند

نوسازی یک ساختمان تعمیر ان نیست و همچنین محافظت از ان یا بازسازی اش، استقرار مجدد ان است در حالتی که تا پیش از ان وجود نداشته. ویله له دوک 1855

لطفا فریب نخوریم، این غیر ممکن است، همانگونه که غیر ممکن است که از مرگ برخیزیم و به حیات ادامه دهیم، به همان میزان هم غیر ممکن است که ساختمانی را با همان عظمت و زیباییِ تاریخی اش نوسازی کنیم. جان راسکین 1849