ساکنان شهر در بافت فزاینده ی متراکم شهری، از منابع غذایی که مصرف می کنند، جدا شده بودند. مزارع عمودی شهر این گسستگی را ، از طریق طراحی چالش برانگیزشان، به چالش کشیدند. معماری اسکات جانسون Scott Johnson پدیدار می شود ،که مزرعه ی عمودی فوق العاده ای را در برنامه دارد که برج مسکونی را با مزرعه ی ردیف شده در هسته ی ساختمان پشتیبانی می کند. مفهوم برج شیکاگو براساس ساختار خیار دریایی واقع شده است. برخی جانداران بخشی از خانواده ی خار پوستان ،با پوست بیرونی خار دار هستند،که از بافت نرم که به هضم و تکثیر اختصاص داده شده است، محافظت می کند. اسم برانگیزنده ی آن، پروژه ی معماری گمراه کننده Aberrant Architectureنامیده می شود که به مشابه قاب بیرونی شیاردار، که صفحات کف را نگه می دارد، تصور شده است. قسمت بیرونی آن برای هتل و واحدهای مسکونی در نظر گرفته شده است ، حجم نقشه ، بوسیله ی یک جسم حلقوی خارجی ساخته شده است. جبهه ی جنوبی آن هم برای تولید مواد غذایی حفظ شده و شیب دار شده به پایین ،برای ارائه نمایش برج داخلی که برای کشت غلات اختصاص داده شده است. هر طبقه ، بسته به قرار گرفتن در معرض خورشید و رطوبت، برای یکی از 12 محصول غذایی حفظ می شود.هدف طرح اصلی اکتشاف محصول و مصرف مواد غذایی در داخل محدوده ای از محیط عمودی شهر و در نتیجه حذف حمل ونقل است. پردازش و توزیع در محل، اجازه می دهد که اقامتگاه ها در تولیدات مواد غذایی که مصرف می کنند، غوطه ور شود . مواد غذایی اضافی نیز در فضای خرده فروشی برای شهر به فروش می رسد.