اين ويلاهای راك توسط" ارکیهکترا کرسک" در سلیا بر دامنه ي صخره اي شيبدار مشرف به دير كاتوليك طراحي شده اند، مکانی که توسط ويلاي شهري از نيمه ي اول قرن گذشته مسکونی شده است. يك مفهوم ساده پشت طراحي توده فشرده اين دو ساختمان وجود دارد و آن حفظ یک گونه شناسی غالب ساختمانی است که طی ده ها سال به شخصیت این منطقه به نام راک بیس منت شکل داده اند. در ضلع شمالي، ويلا صرفا دو طبقه ارتفاع گرفته است تا چشم انداز ساختمان های تک خانوار ،حاضر در پشت این موقعيت را حفظ کند، اما در ضلع جنوبي توده های ساختمانی به صورت تراس های آبشارگونه ایی در طول شیب پایین می آیند و حدودأ 4تا3 طبقه ارتفاع می گیرند. هر كدام از این دو حجم به دليل تنوع شرايط مرزی در شمایل چندین واحد مجزای مسکونی ِ منحصر به فرد شکل گرفته اند. هر طرح پاسخي است به وضعيت هاي مختلف. آپارتمان هایی که در طبقه اول واقع شده اند، هر کدام به یک باغ سبز مرتبط هستند اپارتمان های واقع در طبقات بالاتر از اطراف به تراس های بزرگ افتاب گیر ختم می شوند. تنها آپارتماني که به تراس راهی ندارد داراي محوطه ي خارجي است كه به بام ساختمان منتهی می شود. پاركينگ در طبقه ي زير زمين ، متصل به هر دو ساختمان سازماندهي شده است. چشم انداز سلیا يكي از جالب ترين مناظری است كه از درون آپارتمان مي توان مشاهده كرد.