جدا از انکه آیا هر چیزی را می
توان تبدیل به سنت کرد و هر سنتی را هم می توان
ابدی دانست، از خرافات و معماری؛ خانه و امکان مواجهه
انتقادی با عرف نوشته علیرضا تغابنی ـ که پیش از این در وبلاگش و به تازگی بر صفحه اینستاگرامش
به چاپ رسیده است و اکنون بر اتووود بازنشر پیدا کرده ـ یادداشتی است که با لحنی شفاف و راحت و بی تکلف به ابعادی مهم
از فهم طراحی خانه می پردازد، نوشتار که به صورت کلی به رابطه میان کارفرما و طراح
بر مدار طراحی خانه می نشیند، در بیانی ساده تلاش می کند نشان دهد مانعی به نام
عرف می تواند در قالب یک افسانه به سدی بر طراحی خانه به مثابه ابژه نامتعارف بدل
شود. درست است که متن نقش ساکنْ کارفرما را تا اندازه ای در حاشیه فرایند شکل گیری قالب کلی خانه می
بیند و از این نظر مسکن را بیشتر ابژه ای ارزیابی می کند مستقل و زاییده طراح، اما
نگاه انتقادی معمار به انگاره حاکم بر ذهن هم صنفی هایش در مواجه با عرف و تاثیرات
این نگاه بر طراحی، تمرکز یادداشت بر نقش فرهنگی خانه،
تعامل انتقادی ای که خانه می تواند با ساکنینش داشته باشد و نقش خانه علی رغم
مقیاس محدودش در تغییر جهت تاریخ، گفتمان و دیسیپلین معماری و یاداوری این گزاره
که نمی توان خانه را در قالب تزریق اجباری صورت بندی های فرمی از پیش مدون ـ فرم
های ضعیف و فرم های قوی ـ به دیاگرام تقلیل داد، یادداشت را واجد بارزه های موثق و
مقرری می کند که از ان متنی خواندنی می سازد.
اتووود با تشکر از اعتماد علیرضا تغابنی که با سخاوتمندی یادداشت را در اختیار
اتووود قرار داد، تلاش می کند با همْ چینیِ چنین نوشته هایی مجموعه ای درخورْ با
محوریت خانه در اختیار مخاطبانش قرار دهد.