کمپ جدید مدرسه¬ی ژیانگ شان، در آکادمی هنرِ چین، یکی دیگر از پروژه¬های منحصر به فردِ برنده¬ی جایزه¬ی پریتزکر امسال؛ ونگ شو، محسوب می شود. فردی که به عنوان واصف طراحی سنتی در عصر مدرن شناخته می شود، او این کمپ جدید را در راستای پاسخ گویی به سایت، با بهره بری ترکیبی از تکنیک¬های سازه های سنتی، و برای حفظ آنها، طراحی کرد. این کمپ که شبیه یک شهر کوچک، فضای زندگی و آموزشی را برای دانشجویان و کارمندان تدارک دیده است، در شهرک ژوانگ تانگ، شهر هانگ ژو چین واقع شده. باغ¬ها، متریال¬هایی که دوباره استفاده شده اند، تکنیک¬های سنتی، کارگر محلی و طراحی هوشمندانه؛ همه اینها نقشی پر اهمیت در این کمپ جدید [با ظاهر] تاریخی بازی می کنند.
ونگ شو و همسرش، لو وِن یو(استدیو معماری آماتور)، طراحی مدرسه¬ی ژیانگ شان را در سال 2002 آغاز کردند و ساختمان در سال 2004 تکمیل شد- برگ زرینی برای نشان دادن چگونگی ساخت پروژه¬ها در چین. این کمپ جدید 67000 متر مربعی،محدوده ای با یک کتابخانه، گالری، یک استادیوم کوچک، برج کارگاهی، شش ساختمان آکادمیک و کارگاهی، دو پل با سبک سنتی بر روی رودخانه و همچنین دو استدیو هنری در دامنه را شامل می شود. شخصیت چینی برای این محدوده؛ بستری از مجموعه¬ها و حیاط¬ها و باغ¬ها، برای هر ساختمان مشخصه بسیار مهمی هستند- برای اتفاقاتی نظیر تجمع-ها، کلاس، استراحت و حتی کنترل شرایط آب و هوایی در راستای بهینه سازی تهویه.
هر ساختمان بر اساس اهداف و محل قرارگیری؛ با توجه به مناظر، وزش باد، آفتاب و ارتباط با دیگر مکان¬های کمپ، به دقت طراحی شده. آفتاب شکن¬ها در برابر نور خورشید به پوشش بنا کمک می کنند و نور آسمان از طریق پنجره¬های سقفی به سراسر فضای داخلی کشانده می شود. مبنای این مدرسه، که مانند یک هنر دستی است، این نکته است که این بنا با سنگ-هایی با روش¬های بومی که به طور سنتی در سازه¬های واقع در مزرعه¬های چای استفاده می شده، ساخته شده. این اتفاق یک ژست سمبولیک از ریشه¬های این مدرسه در محیط اطراف بود. برای ساخت سقف آن، بیش از دو میلیون قطعه از تایل¬هایی با قدمت و اندازه¬های مختلف از خانه¬های سنتیِ تخریبی، در سراسر ایالت ژی جیانگ، از خطر نابودی نجات داده شد.
قابل توجه ترین قسمت مدرسه¬ی ژیانگ شان این موضوع است که به نظر می رسد این بنا می توانست بیش از یک صد سال پیش ساخته شود و با این حال هنوز ساختاری مدرن است که در آن از قاب فولادی، پنجره، بازشو سقفی و دیگر امکانات مدرن استفاده شده است. تمایل ونگ شو به متدها و متریال¬های سنتی، دلیل اصلی دریافت جایزه پریتزکر بود و او به دنیا نشان می دهد که چیزی بیش از ساختمان¬های بلند مرتبه از شیشه و فولاد در معماری چین وجود دارد. در نقل قولِ هیئت ژوری در مورد ونگ شو چنین آمده است:" او همچنین در خلق بناهایی با مقیاسی مانوس، مانند سالن نمایشگاهی کوچک یا پاویون در داخل پوششِ مرکز تاریخیِ هانگ ژو مهارت دارد."
اتووود پیش از این با تمرکز بر معماری ونگ شو، تلاش کرده است به تبیینی نسبی از وضعیت معماری چین رسد، نگاهی کلی به اثار ونگ شو را می توانید در مقاله وَنگ شوُ؛ باستان شناسی اتمسفری کهن برای کشف امر نو به قلم فاطمه موسوی مقدم بیابید و تدقیق مواضع ونگ شو به عنوان معتبرترین معمار چینی شناخته شده در محافل جهانی در مواجه با شهری شدن، سیاست های توسعه کالبدی، سیاست های کنترل مهاجرت و سنت های معماری بومی را نیز می توانید در مقالهشهری شدن به سبک چینی و بحران تمدنی؛ ونگ شو و معضل تدقیق معماری: معماری خنثی، معلق یا متعهد به قلم استفن اسمیت مشاهده فرمایید، نوع نگاه آی وِی وِی به مصرف گرایی به سبک چینی و چگونگی مواجه لایه های فکور چین با غرب را می توانید در مقاله آی وِی وِی؛ پاپ آرت و ماهیت زدایی شی دلالت گر از رهگذر جامعه ی مصرفی به قلم فریبا شفیعی ملاحظه فرمایید.