معماران، طراحان ، مهندسان درهر چيزی پيش مي روند. گاهي اوقات طبيعت الهام بخش آنهاست ، گاهي اوقات يك حس، بو ، بافت و يا صدا . هنر سوررئاليستي مي تواند آغازگر قدرت خلاقيت دروني باشد. اما من، نه همه ی آنها، بلكه برخي از ساختمان های سوررئاليستي را دوست دارم. خانه روستا كه توسط معمار ويچلبوئر اورتيس Weichlbauer Ortis طراحي شده در فراهانليتن اتريش Frohnleiten, Austria يكي از آنهاست...علاوه بر اين من قطعا افرادی كه دارای حس طنز و شوخ طبعي بيش از حد معمارانه هستند را دوست دارم.
پنجره ها بصورت افقي معلق شده اند و پله های بتني بي مقدمه درنمای بيروني آورده شده اند كه به هيچ جا نمي روند.
لبه های سخت و راست مكعب بتنی با استفاده از آستروف- چمن مصنوعي- در نما ملايم تر شده اند كه همچنين خانه ای با منظره مي سازد. همه چيز مضحك به نظر ميرسد و به نظر مي رسد كه هيچ چيز در اين خانه در جای خود نيست. اما با وجود اين نگاه سوررئاليستي ، خانه هنوز عملكردی است.