سیکادا(Cicada) یک فضای تهیِ ارگانیک، در بافت میکانیکیِ شهر تایپه ی مدرن قرار دارد. پیله ای برای دگردیسیِ پسا صنعتیِ کرم های صنعتی. این معماری بر مبنای دانش محلیِ ساختارهای منعطفِ انسان مقیاسِ، از بامبو، یک ابتکار سطح بالا، تشکیل شده است. سیکادا در مرکز شهر تایپه قرار گرفته که خود را برای توسعه ی بیشتر آماده می کند. در حالی که این ساختار می تواند برای محله های اطراف در نقش یک حوزه ی عمومی ظاهر می شود،از آن به عنوان کارگاه های دانشگاه نیز استفاده می شود و می تواند مکانی برای فعالیت های خودانگیخته ی حوزه عمومی هم باشد.
به عنوان فردی که وارد سیکادا می شود، فضای شهریِ اطراف او ناپدید می شود. این پیله یک فضای داخلی است اما در واقع فضایی خارجی است؛ این پیله تنفس می کند، مرتعش می شود، وتماما نرم و ایمن است. این فضا بشرِ مدرن را می بلعد و به او امکان سفری به گذشته، به درازای هزار سال، به منظور تشخیص این نکته که همه چیز یکسان است را پیشنهاد می دهد. سیکادا یک معماری حشره گونه و این فضا؛ یک حوزه ی عمومی است.
سیکادا یک آکیوپانچر شهری برای تایپه است که در حال نفوذ به سطوح سختِ تنبلیِ [ناشی از توسعه ی] صنعتی در راستای نزدیک کردن مردم این شهر با طبیعت طراحی شده. پیله ی سیکادا نقش یک میانجیِ تصادفی بین بشر مدرن و واقعیت را بازی می کند. هیچ واقعیتی بیشتر [ و ملموس تر] از طبیعت وجود ندارد.