پلان جامع هسته ی شهر بیژینگ(Beijing)، توسط برینینستول(Brininstool)، کروین(Kerwin) و لینچ(Lynch) طراحی شده است. این یک طرح اجتماعی عظیم است که با بیش از 27 میلیون فوت مربع زیربنای ساختمان ها به علاوه ی 1.5 میلیون فوت مربع فضای عمومی برای مرکز تجاری شهر پیشنهاد شده.
بواسطه تعادلی دقیق بین چشم انداز سبز و دسترسی های پیاده با هدف ایجاد احساس صمیمیت، و همچنین عملکرد مفید و متقابلا پایدار بین ساختمان ها در این ناحیه مرکزی؛ این نکته به مردم درون این محیط شهری القا می شود که این پلان جامع بر مردم و نحوه ی تعامل آنها با ساختمان ها، فضای عمومی و حمل نقل در چنین محدوده ی متراکم شهری متمرکز شده.
استراتژیِ برینینستول، کروین و لینچ، با ایجاد پارک عمومی آغاز می شود، که در نقش یک طراوت دهنده ی مدنی برای عابران پیاده و یک مقصد جذاب برای کسب و کار ظاهر می شود. یک سری از فضاهای عمومی مرتبط با هم، نظامی شفاف برای توسعه ی این هسته ی مرکزی تعریف می کنند. هر کدام از مناظر فضاهای مذکور و خیابان، با گرایشی قدرتمند به لنداسکیپ تمیز داده می شوند و با کاربری ها و فعالیت های صورت گرفته در اطراف، یکپارچه شده و از نظر عملکردی و بصری با وجود این پارک استوار شده اند.
این پلان با کاهش سطوح حرکت وسایل نقلیه و به زیر زمین کشاندنِ خدمات اساسی و پارکینگ، برجسته می شود. ماشین های خدماتی و تحویل دهنده ی اجناس از طریق کریدورهای زیرزمینی به ساختمان ها دسترسی خواهند داشت. یک طبقه ی زیر زمین برای عابران پیاده در نظر گرفته شده که از نور طبیعی نیز برخوردار است. مسیرهای پیاده به حوزه های زیرین زمین باز خواهند شد و فرصت هایی برای محل های تجمع، کافه ها و مواجهه با لنداسکیپ فراهم می کنند.
این ساختمان ها، در راستای مناسبترین پاسخ به مولفه های طبیعیِ زمینه؛ جهت گیری خواهند داشت. ترنسپرنسی یا شفافیت بالا در سمت جبهه ی شمالی؛ به منظور بیشترین بهره از نور طبیعی تعریف شده. ساختمان ها مانند یک انعکاس دهنده ی نور به فضاهای زیرین زمین عمل می کنند؛ که این اتفاق ناشی از قرار گیری صحیح و مناسب آنها در پلان جامع است.