هوشنگ سیحون به سال 1299 خورشیدی در تهران و در خانواده ای هنرمند به دنیا آمد.

تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران گذراند و در سال 1319 خورشیدی فارق التحصیل شد و با تاسیس دانشکده هنرهای زیبا در دانشگاه تهران جز اولین دانشجویان رشته معماری ثبت نام کرد و در سال 1323 خورشیدی تحصیلات خود را به اتمام رساند. به سال 1324 خورشیدی, طرح آرامگاه ابوعلی شرکت جست و طرح او به عنوان بهترین طرح مسابقه شناخته شد. سپس با صلاح دید آندره گدار, برای تکمیل مطالعات خود به فرانسه رفت. حدود چهار سال بعد, در سال 1328 خورشیدی, همزمان با شروع ساخت مقبره ابوعلی سینا , به ایران بازگشت و در سمت دانشیار دانشکده هنرهای زیبای تهران و پنج سال بعد به عنوان استاد معماری, مشغول به تدریس شد.

همزمان با تدریس در این دانشکده , دفتر کار خود را در سال 1328 خورشیدی تاسیس نمود. او بین سال های 1341 و 1347 خورشیدی, به عنوان سومین رئیس دانشکده هنرهای زیبای تهران انتخاب شد و از مهمترین کارهای او در این سال ها می توان به تاسیس سه رشته شهرسازی, تئاتر و موسیقی, تنظیم برنامه آموزشی دانشکده و از همه مهمتر اجباری کردن مسافرت های علمی دانشجویان جهت بازدید از بناهای با ارزش معماری ایران, اشاره کرد.

او در سال 1358 خورشیدی (1980 میلادی), ایران را ترک کرد و به ونکور کانادا رفت, و هم اکنون در کانادا بخش مهمی از فعالیت خود را به نقاشی, طراحی و آموزش دانشجویان اختصاص داده است. فعالیت های هوشنگ سیحون را می توان در معماری و نقاشی خلاصه کرد. او در سمینارها و سخنرانی های متعددی در نقاط مختلف ایران و جهان شرکت داشته و در نقاط مختلف جهان آثار نقاشی او به صورت گروهی و انفرادی به نمایش گذاشته شده است. طرح های او در کتابی به نام "نگاهی به ایران در پاریس" در سال 1973 میلادی (1352 خورشیدی) و مجموعه دستاورد زندگی او (معماری-نقاشی) در کتابی به نام "هوشنگ سیحون: نیم قرن فعالیت هنری در عرصا هنر و معماری" در هوستون تگزاس در سال 1998 میلادی ( 1377 خورشیدی) به چاپ رسید.

کارنامه هنری فعالیت معماری هوشنگ سیحون به قرار زیر است:

سال 1332- 1328 خورشدی: منزل و مطب دکتر فرهاد, تهران؛ منزل بابک, تهران؛ ساختمان پست فشار قوی؛ ساختمان اداری مرکز برق و انبارهای مربوط به تاسیسات برقی؛منزل سرلشکر فیروز؛تهران؛ دفتر خود معمار, تهران؛ خوابگاه ها و پارکینگ های آنش نشانی؛ ساختمان آرامگاه ابوعلی, همدان.

سال 1335-1332 خورشیدی: منزل شیبان, دروس؛ منزل محمدی, تپه امانیه؛ منزل مقدم, تپه امانیه؛ سازمان نقشه برداری کل کشور, تهران؛ آرامگاه نادر, مشهد؛ کارخانه یخ سازی و ریسندگی کورس, جاده شهر ری؛ کارخانه کانادادرای]زمزم فعلی[ , خیابان آزادی تهران؛ پرورشگاه کودکان, خیابان ولیعصر تهران؛ سینما آسیا, خیابان جمهوری تهران.

سال 1340-1335 خورشیدی: سینما سانترال تهران؛ کارخانه کانادادرای آبادان؛ لابراتور عبیدی و شرکا جاده قدیم شمیران؛ منزل بشارت, الهیه؛ منزل فرازیان, زرگنده؛ منزل دکتر کاظمی, شمیران؛ منزل ابتهاج, زعفرانیه؛ مجموعه ویلاهای آقاسی پور, پاسداران؛ منزل هدایت, دروس؛ مجموعه ویلاهای ایپک چی, حصارک؛ کتابخانه مجلس شورای ملی با همکاری محسن فروغی, کیقباد ظفر بختیار و علی اکبر صادق, بهارستان؛ آرامگاه خیام, نیشابور؛ آرامگاه کمال الملک, نیشابور.

سال 1345-1340 خورشیدی: تجدید بنای آرامگاه فردوسی, توس؛ بناهای اطراف آرامگاه فردوسی, توس.

سال 1350-1345 خورشیدی: منزل دولت آبادی, نیاوران؛ ساختمان مرکزی بانک سپه, تهران؛ منزل خود معمار, دروس؛ مجتمع آموزشی فرج, جاده ی آرامگاه (دانشگاه شریعتی فعلی) ؛ ضلع جدید ساختمان میثاقیه, تهران.

سال 1350 خورشیدی به بعد: بازارچه میرچخماق, یزد؛ منزل خود معمار, در کلکان در راه شمشک

او در سال‌های پس از انقلاب در امریکا و کانادا زندگی گذراند و بیشتر به نقاشی پرداخت و آثار او در نمایشگاهی کنار آثار دالی و پیکاسو، به نمایش درآمد.

وی در 5 خرداد سال 1393 بر اثر پارگی رگ قلب دارفانی را وداع گفت.

مریم سیحون درباره مراسم تدفین پدرش به ایران وایر می‌گوید: ایشان که در ونکوور کانادا فوت کردند، وصیت کرده‌اند که در لس آنجلس دفن شوند.

اتووود, پیش از این, اینجا  به گفتگو با مرگ هوشنگ سیحون پرداخته است.