مسجد سنجكلر در منطقه بويوك جكمج ، واقع در حومه شهر استانبول ، با هدف پرداختن به مسئله اصلي طراحي مسجد بوسيله دوري جستن از بحث هاي عام معماري مذهبي و تمركز بر جوهره اصلي فضاي روحاني طراحي شده است.
پروژه در مرغزاري وسيع با چشم اندازهايي زيبا كه از حومه شهر و بزرگراه كنار آن جدا شده ، قرار گرفته است. ديوارهاي بلند اطراف پارك در حياط فوقاني مسجد، مرزي واضح ميان دنياي شلوغ و پر هرج و مرج بيروني و فضاي آرام درون پارك عمومي را رسم مي كنند. تاج سايبان ، تنها عنصر بصري معماري قابل رويت از بيرون پارك مي باشد ؛ بناي اصلي مسجد در زير همين سايبان قرار گرفته است و مي تواند به سهولت به حياط فوقاني دسترسي داشته باشد. ساختمان به طور كامل با توپوگرافي سايت درآميخته و جهان خارج ار آن همچون حركتي از سايت ديده مي شود .
براي ورود به مسجد بايد از تپه ها پايين بياييد و از ميان ديوارها به آن راه يابيد. فضاي داخلي، همچون غاري ساده شما را در بر مي گيرد تا در اين فضاي پر هيبت و الهام بخش دعا كنيد و با خداي خود تنها باشيد. شكاف ها و شكستگي هاي ديوار، نمازگزار را به سوي قبله و محل عبادت راهنمايي مي كنند و اجازه مي دهند كه نور خورشيد، فضاي داخلي را بيالايد.
اين پروژه، نقش كشش ميان ساخته ي دست بشر و طبيعت را كامل مي كند. اين تباين از پله هاي سنگي طبيعي شروع شده و با شيب دشت همراه مي شود و با پوشش نازك بتن مسلح دالها و سايبان 6 متري آن به اين جدال دوگانه مي پردازد.