شهر کوچک ساحلی توره ویجا در جنوب اسپانیا، در ساحل مدیترانه قرار دارد. جمعیت شصت هزار نفره این شهر در تابستان به علت جذابیت سواحل زیبا و بهشتی آن تا ده برابر بیشتر می شود، سواحل شهر که با کوه و دریاچه های بسیار مشهور گلگون آن که ناشی از تراکم فیتوپلانکتون (PytoPlankton. ارگانیسم های گیاهی کوچکی هستند که به صورت معلق در آب زندگی می کنند) و مقدار بسیار زیاد نمک آب است و با تغییر میزان نور روز تغییر رنگ و حالت می دهند، بر جاذبه توریستی ایـــن منطقه می افزاید.
گل و لای این دریاچه به دلیل خواص متعدد شناخته آن به وسیله ی موسسات مختلف آب و گل درمانی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف این پروژه عبارتست از تسهیل دسترسی به این نوع درمان، بدون آن که به محیط شهر و فضاهای پیرامون آن آسیب شدید و جبران ناپذیری وارد گردد، مسئله ای که در سال های گذشته رخ داده است.
طرح پیشنهادی بر این اساس استوار است که ساختار مجموعه آب درمانی با ظرافت در لابلای چین های تپه های شنی سر می خورد و به گونه ای در این لایه ها و چین ها می نشیند که هارمونی و سیما و منظر طبیعی سواحل دریاچه ها را کاملا حفظ کند. ساختار مجموعه مانند یک حلزون در شن فرو رفته است و سه ساختار متمایز؛ یک رستوران، یک مرکز اطلاع رسانی و یک حمام در هوای آزاد (که در فاز دوم اجرایی پیش بینی شده است) این فرم حلزونی را به وجود خواهند آورد. با وجود ظاهر پیچیده سازه در نگاه اول، کانسپت ساختار بنا بر سیستمی بسیار ساده استوار می باشد.
پلان های حلزونی شکل بر اساس منحنی های بزیر به وجود آمده اند، که به حفظ پیوستگی منظر طبیعی موجود کمک می کند. شعاع بیضی تابعی از طول محور اصلی است و بر اساس آن تعیین شده است. پنج میله فولادی به قطر 60 میلیمتر که به تیرهای چوبی به طول 5/4 تا 5 متر متصل شده اند، در سازه ای اسپیرال شکل در هم می آمیزند تا شکل پوسته به وجود آید. بخش هایی از حجم که با صفحات چوبی پوشیده شده اند، خصوصیتی را به وجود می آورد تا به سازه تصویر و شکل یک اسکلت را بدهد؛ اسکلتی که ساختار را بیشتر و بهتر به شکل طبیعی حلزون نزدیک می کند.
کف ها که در سطحی پایین تر از زمین قرار دارند نیز بر ساختار اسپیرال شکل تکیه دارند و باعث اتصال و پیوند میله های فولادی نیز می گردند و به این طریق استحکام بیشتری به مجموعه می دهند.
کارفرما: شهرداری توره ویجا
کاربری: مرکز آب درمانی
زیربنا: 1245 متر مربع
تاریخ ساخت: 2005