مايكل گريوز، معمار افسانه اي امريكا، در صفحه اختصاصي خود در نيويورك تايمز با عنوان " معماري و هنر از دست رفته ي طراحي " به ابراز تاسف از فقدان طراحي هاي دستي در اين عصر وابسته به كامپيوتر پرداخته است. در حالي كه گريوز تكنولوژي كامپيوتري در ارائه نهايي طراحي را سودمند مي شمارد، اسكچ زدن در روند طراحي ( به خصوص در مراحل اوليه و ارجاعات فوري طرح ) را بسيار حياتي مي داند.
" هر چه قدر هم كه معماري از تكنولوژي، بهره بگيرد ؛ نمي تواند خود را از طراحي هاي دستي جدا كند. اسكچ ها طرح هاي نهايي نيستند و در واقع بخشي از روند تفكر در طراحي معماري را نمايان مي سازند. اسكچ، تعامل ميان مغز، چشم ها و دست هاي ما را نمايان مي سازند. اين بيان نهايي، تفاوت اعظم ميان معماراني را كه كانسپچوال طراحي ميكنند با كساني كه فقط از كامپيوتر استفاده مي نمايند را مشخص مي كند. "
آيا طراحي هاي دستي و هنر اسكچ به راستي از دست رفته اند و در روند طراحي، نقشي حياتي را به عهده دارند؟ و يا تكنولوژي با ارائه رندرهايي با كيفيت بالا، اسكچ را به طرحي غير ضروري بدل نموده است؟