در خانه میلا،مربوط به سالهای 1905 تا 1907 حجمی از خطوط منحنی هم در نمای اصلی و هم در نقشه کف و فضاهای داخلی، نقشه نما دارای حرکتی یکنواخت با لبه های روی هم و فرو رفتگی هاست.
در این خانه نیز انگاره های موج و سنگ خارا به ذهن می آید. نام محلی ساختمان “لاپدررا” به معنای معدن سنگ است.اما این طبیعت گرایی حاصل سنگبری ها و تزئینات ظریف و استادانه است و بافت تصنعی لبه ها،گذر سالیان و فرسایش تدریجی را در این قالب ها نشان می دهد.