این پروژه موفق به کسب جایزه سلامت در جشنواره معماری جهان است. مرکز سلامت زنان در بورکینافاسو بین سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ توسط آیدوس، سازمان غیر دولتی ایتالیایی مبارزه برای حقوق زنان در کشورهای در حال توسعه تاسیس شد. این پروژه توسط حزب سیاسی دموکراتیک دی سیمسترا و با مشارکت کمیسیون اروپا نیازهای مالی را تامین می کند، که تنها یکی از برنامه های بین اللملی گروه تمرکز بر متبادین کردن انتشار معیوب سازی جنسی زنان است.
برنامه خدمات سلامت اجتماعی توسعه یافته توسط آیدوس در کنار شرکای محلی خود، در ارائه اطلاعات، خدمات اموزشی و اگاهی در مورد حقوق جنسی و باروری زنان روستایی در ۲۷ بخش از اواگادوگو متمرکز شده است. برنامه اجتماعی، این مجتمع را قادر به میزبانی و تحقق انواع فعالیت ها در شرایط سخت کرده است و پروژه های معماری واکنش به این شرایط است. این پروژه در طول ۱۵ماه ساخته شده و تحت نظارت مستقیم " فار استادیو "، عملکرد و هزینه ها را بر اساس نیازهای بیان شده توسط آیدوس قرار داده اند، که در درجه اول یک مرکز تجمع و هویت برای کل جامعه محلی را نشان می هد.
پاسخ تکنولوژیکی و گونه شناختی پروژه که منطبق با برنامه های اجتماعی این پروژه ارائه شده است، نشان دهنده یک رویکرد نواورانه به شیوه های ساختمان های سنتی، محلی است. از جمله امتیازات پروژه رویکرد یکپارچه به تعامل بین فضاهای ساخته شده و شرایط اب و هوایی و زیست محیطی، بر اساس ملاحظات پایداری است، که شامل: جهت ساختمان و طرح، کنترل مصرف منابع، استفاده از پوشش گیاهی طبیعی و مجموعه ای از فن اوری های ساخت می باشد.
این پروژه بر اساس جدایی فعالیت های اولیه به دو ساختمان مجزا هر چند نزدیک و مرتبط به یکدیگر ساخته شده است، که شامل: یک مرکز اموزشی و اختصاص یافته به فعالیتهای اگاه سازی، و ساختمان اداری و مدیریت مجموعه و مرکز مشاوره برای ملاقات های پزشکی است که کمک های حقوقی و مشاوره روانی را نیز در بر میگیرد.
دو ساختمان اصلی بر روی یک عنصر سازه ای قرار گرفته اند، که تنها یک عضو سازه ای برای ایجاد سطح مصنوعی جهت پشتیبانی از ساختمان و بالا بردن ان به منظور تضمین شرایط بهداشتی، اب و هوایی (محافظت در برابر گل ولای مرطوب و گرد و غبار) که خارج از شیوه های سنتی و فرهنگ محلی است. ساختمان اصلی در برابر بارندگی و از همه مهمتر نور مستقیم خورشید، توسط یک ساختار مستقل از درختان فولادی محافظت می شود. استفاده از پارچه کرباسی قیر اندود و عایق شیب دار بخشی از یک سیستم جمع اوری و ذخیره اب باران به منظور استفاده در ابیاری باغ ها می باشد.
حجم شامل اتاق های مختلف، مستقل از ساختار سقف هستند و ازادانه در بالای صفحه های مصنوعی قرار گرفته اند و در حول انها با کمک بندهای مدولار سایه و تهویه مناسب ایجاد شده، و همچنین اطمینان از حفظ حریم خصوصی نسبت به خارج را میسر می سازد. پیکره بندی مدولار گسترش حجم در آینده، با حفظ چارچوب کلی ساختمان را محقق می سازد.
دیوارهای ساختمان با استفاده از اجر خاک رس فشرده شده در محل و یک مخلوط سیمان و اب ساخته شده است. اجر در افتاب گرم و بدون مصرف انرژی و در نتیجه محدود کردن اثرات مخرب زیست محیطی پخته می شود. استفاده از این تکنولوژی نشان دهنده تمایل به معرفی فن اوری های جایگزین و پایدار در یک بستر است، هر چند نسبت به ساختمان های استاندارد همیشه مطلوب نیست و به اهمیت واردات مواد خارجی گره خورده است.
ساختمان توسط الومینیوم چین دار و بدنه شفاف پوشیده شده است، که اجازه فیلتر کردن نور را به فضای داخلی به منظور کاهش استفاده از نور مصنوعی، میدهد. فضای بین سقف فولادی و حفره باز در زیر بسترهای کف، همراه با پنجره های سطح خارجی به تهویه طبیعی فضای داخلی و کاهش تهویه مکانیکی کمک بسزایی می کند.
فضای بیرونی نیز شبیه به داخل طراحی شده، به عنوان یک فضای باز برای تمام اجتماع مورد استفاده قرار میگیرد، که برای اشتراک گذاری اطلاعات و ارائه موضوعات مجموعه مورد استفاده قرار میگیرد. این باغ یک محیط کوچک است، که با استفاده از سایه های درختان و رطوبت توسط انان احاطه شده است. یک لایه چمن با هدف کاهش اثرات فرسایش و ایجادسایه و ترویج پوشش گیاهی کاشته شده است.
طراحی کلی به شدت تحت تاثیر شرایط اب و هوایی و به ویژه کنترل دما است. استراتژی اتخاذ شده شامل: مورد مطالعه قرار دادن ساختمان جهت کاهش اثر باد گرم با بهره گیری بیشتر از سایه، ایجاد سایه به وسیله مواد توپر برای قرار گرفتن در معرض مستقیم نور خورشید، استفاده گسترده از پنجره ها، تفکیک حوزه های محصور و انتقالی مانند: ایوان ها و پاسیوها از یکدیگر می باشد.