در دامنه کوهی ساحلی و شیب دار سینترای کشور پرتغال ، کاخ کوئینتا دا رگالریا؛ یکی از زیبا ترین مجموعه های انسان ساخت با بهره گیری از ساختار بستر واقع گردیده است. معماری آن مبتنی بر عرفان شرقی، کیمیاگری، فراماسونری و تسلیم محض هنر غنی گوتیک می باشد. این بنا که دارای کلیساهای کوچک، برج مجموعه که با نمایش گسترده ای از حومه زیبا خودنمایی می کند، نیمکت ها و مجسمه های زیبا، باغ پیچ در پیچ و مبهم برج مارپیچ و هشت وجهی این کاخ به یکی از خاص‌ترین تونل‌های زیرزمینی تبدیل شده و در نهایت به یک چاه ختم می‌گردد.
این مارپیچ به سمت پایین حرکت کرده و وارد سرداب‌های پرپیچ و خم و باغ‌های مخفی می‌گردد، جایی که دو دریاچه مصنوعی و تعداد زیادی فواره قرار گرفته‌اند. نزدیکی بین دو برج که یکی از آنها نماد جهان آسمانی و دیگری نمادی از جهان زمینی (محافظت شده توسط دو تمساح) است، موجبات برخوردهای حسی مبهم با ترس، وحشت و نگرانی و تجربه فرد از سردرگمی در زمان و مکان را فراهم آورده و استدلالی معاصر برای یک رویکرد پدیدارشناسانه معماری محسوب می گردد.
کلیداواژه ها: سینترا. کاخ کوئینتا دا رگالریا . فراماسونری. گوتیک. کیمیاگری. پدیدارشناسی