شهر جهان محبوس یک دیاگرام است بر اساس تقریب بصری و حسی و شهودی منهتن به روایت رم کولهاس. این ترسیم به نوعی تمجیدی است از فرهنگ تراکم منهتن و بازنمودی است از شبکه ابدی شکل دهنده به شهر. در این ترسیم هر بلوک شهری تبلوری از یک ارزش یا فلسفه متفاوت است و در میان اثار انتخاب شده جنبش های اونگاردی به چشم می خورند که تا پیش از ان به واسطه نوعی ناسازگاری با جریان های غالب شناخته می شدند. هر بلوک که در نوع خودش یک شهر است به واسطه سازه ای که کارکرد یا هویت اش را نشان می دهد، فراز امده و به سمت اسمان رشد کرده است: سکوی لنین از ال لیستزسکی، پلان ویزیون از لوکوربوزیه، المان های والاس هریسون برای نمایشگاه جهانی 1939 نیویورک تنها تعدادی از بناهایی هستند که بر سکوها نشسته اند. کولهاس با این ترسیم به دنبال مدل شهری ایست که در قالب ان یکسانی و یکپارچگی امکان تطبیق پذیری میان ناهمگنی ها را فراهم می اورد.