پروژه‌ی لوختشینگل در روتردام، که طراحی آن جایزه‌هایی را در اتحادیه‌ی اروپا از آن خود کرده، امسال به پایان رسید. لوختشینگل نخستین طراحی زیرساختی در دنیاست که بخش عمده‌ی هزینه‌های آن به پشتوانه‌ی سرمایه‌‌ی شهروندان تهیه شده است. در این طرح مسیر لوخشتینگل و پارک مجاور آن وظیفه‌ی اتصال دوباره‌ی چهار منطقه‌ی هوفباگن، دلف‌اشپلاین، لاین‌بان و بینه‌روته را بر عهده دارند.
هاف‌پلاین، منطقه‌ای که این مسیر در آن واقع شده، در دوران پس از جنگ شکل گرفته و زمانی قلب سرزنده‌ی شهر روتردام محسوب می‌شده است. اما امروزه بسیاری از فضاهای آن رها شده‌اند و بناهای بلندمرتبه‌ی آن خالی از سکنه‌اند. در سال ۲۰۱۱ دولت روتردام به این نتیجه رسید که با وجود بحران اقتصادی و اقتصاد بازار محور، توسعه‌ی این منطقه با مشکلاتی روبه‌روست و سال‌ها زمان خواهد برد. بنابراین اجرای طرح توسعه‌ی بخش مرکزی روتردام متوقف شد و گروه معماری ZUS به تنهایی برای احیای این قسمت از شهر وارد عمل شد. پس از بررسی تمامی طرح‌های قدیمی، ایده‌ی کانتکستچوال این گروه مبتنی بر هدفی شکل گرفت که در آن فضاهای رهاشده ساماندهی می‌شوند و شهروندان روتردام درگیر شکل‌گیری یک فضاهای همگانی خواهند شد.
لوختشینگل یک پل پیاده به درازای ۳۹۰ متر و متشکل از هفده هزار قطعه‌ی چوبی است که بخش مرکزی و بخش شمالی روتردام را به هم متصل می‌کند. در این مسیر یک پارک کودک، چند فضا با اولویت فعالیت در شب، چند فضای سبز و یک باغ سبزیجات طراحی شده است. از دیگر پروژه‌هایی که حین طراحی این مسیر تعریف شد، بازآفرینی یک ساختمان عظیم بود که آن‌را از یک بلوک اداری خالی یه بنایی سرزنده برای فعالیت‌های تجاری تبدیل کرد. در این پروژه که اولویت به جوانان داده شده، خرده کاربری‌هایی چون مرکز اطلاعات، یک مشروب‌فروشی و یک فروشگاه در طبقه‌ی همکف تعریف شده است. اولین بام سبز مختص کشاورزی در اروپا، به‌عنوان پروتوتایپی برای توسعه‌ی پایدار نیز در بلندترین ارتفاع این ساختمان طراحی شد.
از طرفی طراحی این پل مبدل به کاتالیزوری برای رشد اقتصادی شهر شد. به دلیل محدودیت بودجه برای ساخت، در پروژه‌ای با عنوان "من روتردام را می‌سازم" (I make Rotterdam)، در عملی خلاقانه مسئولین طرح دست به فروش قطعات چوبی پل زدند. به این ترتیب که در ازای خرید یکی از هفده‌هزار قطعه نام ساکنان روتردام بر روی پل حک می‌شود. بنابراین تعداد زیادی از شهروندان تشویق به خرید این قطعات شدند و طی سه ماه صد هزار یورو هزینه‌ی ساخت پل جمع‌آوری شد. مجموعه‌‌ی لوختشینگل با استفاده‌ی دوباره از بناهایی که پیش از این خالی از سکنه بودند و تعریف فضاهای همگانی جدید، یک سیمای شهری تازه برای روتردام به ارمغان آورده است. طراحی این پروژه از گروه معماران ZUS است که طی سه سال و تحت نظر یک گروه تخصصی به اجرا درآمد.