در ابتدا از ما خواسته شده بود تا با توجه به برنامه مصوب کارفرما
و توده‌گذاری آن(تعریف پروژه)، مجموعه را در دو بلوک مجزا به فاصله 30 متر از یکدیگر
طراحی نموده و دسترسی های پیاده و سواره را از طریق امتداد خیابان شهید کاظمی که از
بین دو بلوک گذر می‌کند تعبیه نماییم. تلاش اولیه ما برون رفت از پیش‌فرض های مسلم
کارفرما(بازتعریف) در رابطه با توده‌گذاری اولیه و عبور محور سواره از قلب مجموعه بوده
است؛ که هر دو از ایرادات جدی برنامه پروژه می‌باشد؛ بنابراین تصمیم به ارائه تعریف
جدیدی از پروژه گرفته شد تا خوانش جدیدی از پروژه ارائه دهد.
مجموعه ارائه شده بیشتر در پی آن بوده که به جای طراحی صرف ساختمان
با ایجاد قابلیت های در درون طرح، جایگاه پروژه را در درون شهر از طریق ارتباط با حرم
مطهر تبیین نماید و با ایجاد تسلیهاتی در داخل پروژه به تکمیل چرخه حرکت پیاده بین
پروژه و حرم اقدام نماید. پروژه بیشتر از اینکه معطوف به خلق یک اثر معماری باشد، در
پی آن بوده تا ظرفی بسازد که تکمیل آن توسط مظروف (مردم) صورت پذیرد.
لذا در این راستا
استراتژی‌های ذیل جهت طراحی در نظر گرفته شده است:
1. ارتباط ساختاری با حرم مطهر.
فاصله نسبتا کوتاه با حرم(حدود800متر) و ارتباط قوی زوار پیاده
اطراف آن و برخورداری زمین پروژه از همجواری با خیابان‌های صفاییه و رودخانه
باعث گردید تا یک لوپ پیاده میان فضای باز پروژه و صحن مطهر شکل بگیرد.
2. ارتباط بصری با حرم.
قرارگیری بلوک های روبروی هم، علاوه بر ایجاد فضای نامطلوب میان
دو بلوک امکان ارتباط بصری با مجموعه حرم را کاهش می‌دهد. لذا با ایجاد یک طبقه اضافی‌تر
در زیرزمین و توزیع مجدد فضا، فرم پروژه از دو بلوک روبروی هم به یک فرم L شکل تغییر یافت و امکانات
جدیدی از بابت منظر و جهت‌گیری در اختیار پروژه قرار داد.
3. حذف ترافیک پروژه از قلب مجموعه
و تاکید بر مسیر پیاده.
ایجاد انواع عملکردهای جاذب سفر شهری درداخل پروژه تقاضای سفر
درون شهری به این مقصد را به حداکثر خواهد رساند و اتصال بزرگراه شهید کاظمی
به پروژه و امتداد آن همانند یک گلوگاه، ترافیک مسیر را در تنگنا
قرار خواهد داد لذا با ایجاد یک خیابان اختصاصی جهت تعبیه کلیه ورودی‌های هتل، اداری،
سرویس تجاری، سالن‌های جلسات، و رستوران‌ها در ضلع غرب پروژه، امتداد مسیر محور شهید
کاظمی به زیرِ زمین منتقل شده تا ترافیک آنها تداخل پیدا نکنند.
4. جایگاه تاریخی و مذهبی شهر قم.
با توجه به سابقه مذهبی شهر قم، در طراحی نمای پروژه از بازطراحی
خط کوفی استفاده شده تا به هنگام ظهور حجم عظیم پروژه در شهر خوانش آن علاوه بر تاکید
معاصریت، نشانی از بافت مذهبی و تاریخی شهر را با خود داشته باشد. به کارگیری رنگ طلایی
نیز که در معماری مذهبی نماد خورشید و جاودانگی است، در جداره های پروژه به همین منظور
بوده است.