ریورساید، ایلینوی

اوری و کوین فری کوﻧلی دغدغه ی شدید آموزش و پرورش و فرهنگ را داشتند. مدرسه و تماشاخانه ی ویژه ای که در نظر گرفتند پاسخی بود به این دغدغه ی ایشان. خطوط مستقیم، توده های نرم ساختمانی، سقف تخت معلق، چارچوب های سوراخ دار، و ترکیب عمومی طراحی این تماشاخانه، خبر از تحولاتی در نحوه ی نگرش رایت می داد که بعدها در باغ های میدوی، خانه ی امیل باخ، و هتل ایمپریال خود را به کامل ترین صورت ممکن نشان دادند. یکی از خصیصه های بسیار دلپذیر تماشاخانه پنجره های رنگی درخشانی هستند که "بادکنک و کاغذ کشی" نام گرفتنه اند.