لوس آنجلس، کالیفورنیا

بخش  اعظم خانه ی چارلز انیس با بلوک های بتنی حجیمی ساخته شده که دیوارهای حمال خانه را که در شیب تپه واقع است تشکیل می دهند. دیگر خانه های بلوک بتنی که توسط رایت ساخته شدند، در همین منطقه و دوره ی زمانی، مقیاسی در حدود خانه های مسکونی دارند. رایت این مقیاس را "مقیاس انسانی" می نامید و منظورش از آن این بود که ارتفاع غیرضروری خانه های سنتی را به نحوی کاهش دهد که برای کلیه ی اعضای خانواده قابلیت دسترسی به همه ی نقاط فراهم آید. اما خانه ی انیس گسستی از این قاعده شمرده می شود： اتاق ها بلندند، سقف اتاق ها مرتفع، بدان معنا که توده ی عظیمی از بلوک های بتنی در بالای پنجره ها به کار رفته اند.

پلان خانه در اصل خانه ای دو اتاق خوابه را تصویر می کند با یک اتاق میهمان در مجاورت اتاق ناهارخوری. اتاق خواب های اصلی از یکدیگر فاصله دارند، و با یک سرسرای مسقف و یک تراس سرباز به یکدیگر راه دارند. اتاق ناهارخوری، آشپزخانه و اتاق میهمان در سطح مرتفعی بالای اتاق نشیمن قرار گرفته اند. این یکی از آخرین مأواهای مسکونی است که فرانک لوید رایت در آن از شیشه ی رنگی استفاده کرده است، و همراه با خانه ی فریمن یکی از نخستین مأواهایی که در آن از پنجره های شیشه ای فارسی بر استفاده شده. ماهیت یادواره ای طراحی کل کل این خانه در مواضعی تلطیف شده و با ابعادی که برای بلوک های بتنی در نظر گرفته شده اندکی انسانی تر شده است؛ ترکیبی از بلوک های صاف و طرحدار در طراحی آن به کار رفته است.