1940 – 1939

فینیکس – آریزونا

طراحی پرسپکتیو این اثر نمایانگر ارتباط وثیق و درجه بالای هماهنگی میان خانه و صحراست. از این منظر به نظر می رسد که صحرا و ماوا در یک لحظه به وحدتی متعالی دست یافته اند. چون اتاق نشیمن خانه متوجه شمال است، در آن نیازی به سایبان نبوده و شیشه ی دو طبقه چشم اندازی به رشته کوه های دوردست فراهم ساخته است. خانم رُز پاُسن و خواهرش گرترود فقط در یک فصل از سال در این خانه زندگی می کردند؛ وقتی به ماوای اصلی شان در سان فرانسیسکو بازمی گشتند خانه را اجاره می دادند و در یکی از این نوبت ها بود که خانه بر اثر آتش سوزی به تلی از خاکستر بدل شد. خانه ی رُز پاُسن یکی از عالی ترین ثمرات نبوغ رایت در ساخت خانه های مسکونی، و فقدانش یک ضایعه ی هنری تمام عیار بود.