پروژه در محله پوله نو قرار دارد؛ یکی از مناطق شهری بارسلون که طی سال های اخیر دگرگونی های زیادی را از سر گذرانده است. طی تغییرات شهری که بازی های المپیک سال 1992 و همایش فرهنگی سال 2004 با خود آورد، این منطقه صنعتی قدیمی واقع در حاشیه شهر، بازنگری و به حوزه ای با کاربری های مختلف تبدیل شد. اکنون این حوزه با شهر پیوند خورده و مجموعه های ساختمانی مهمی را، چه متعلق به بخش خصوصی و چه دولتی، در خود دارد. در قرن نوزدهم کارخانه نساجی به فراوانی از آب های زیزمینی این منطقه استفاده می کردند. بعد از تعطیلی صنایع نساجی،  که نوعی "تنظیم کننده" صنعتی محسوب می شد، سطح آب های زیرزمینی به میزان قابل ملاحظه ای بالا آمد؛ طوری که اکنون آب ها زیرزمینی در عمق کمتر از هفت متر از سطح خاک قرار دارند. مقر جدید بارسلونا آکتیوا، که نهادی تحت نظارت شهرداری بارسلون بوده و به اشتغال زایی، همکاری میان کارفرماها و ایجاد روحیه تجارت اختصاص دارد، این مشکل را به یکی از شاخصه های پروژه تبدیل کرده است: با حفر دو حلقه چاه به عمق سی متر، آب را با دبی هفتادهزار لیتر در ساعت استخراج می کند. دمای ثابت این آب 18 درجه است، یعنی بیشتر از دمای هوا در زمستان و کمتر از دمای هوا در تابستان. آب استخراج شده به مصرف موتور هیدرولیکی می رسد که انرژی لازم برای تهویه مطبوع، آبیاری  و سرویس بهداشتی را فراهم می کند. این سیستم تولید انرژی که شامل یک مخزن آب به گنجایش یکصد متر مکعب نیز می شود دو طبقه از زیر زمین ساختمان را به خود اختصاص داده است.

برنامه ریزی این مجموعه، مستلزم ساماندهی دقیق کاربری های مختلف و ساختمان های موجود و جدید بود. طرح کلی شامل یک مدیاتک، تالار کنفرانس، دفاتر اتحادیه مشاغل بارسلونا آکتیو همراه با یک موسسه کارآفرینی در ساختمانی از قبل موجود و برجی اداری  می شود. میدانی که مجموعه فوق را گرد هم می آورد، از یک طرف به خیابان باز شده و توسط جداره ای که مانند پرده عمل می کند، نوعی مکان انتقال است و ساماندهی دسترسی به مدیاتک، کلاس های درس و ورود به موسسه کارآفرینی را ممکن  می کند. مفهوم انتقال، میان عمومی و خصوصی، درون و برون، در نما نیز خود را نشان می دهد: مجموعه ای از بالکن ها تمام طول نما را گرفته است.

از آغاز قرار بود که طرح، انعطاف پذیر باشد و علاوه بر ایجاد هماهنگی میان کاربری ها ی متعدد کنونی، در آینده نیز بتواند خود را با حالت های متفاوت تطبیق دهد. تاکید پروژه بر خطوط افقی، مجموعه را به نوعی قفسه شهری تبدیل کرده است؛ به این معنی که می توان کاربری های مختلف را در آن جا داد و در صورت نیاز بلافاصله آن ها را جابجا کرده و از نو سامان داد، درست مانند قفسه.

ورودی با نوشته ها و علائم گرافیکی مشخص شده است و کف طبقات به گونه ای طراحی شده که هر جا لازم بود حذف شوند. در طبقات مختلف  و در میدان، سقف ها امکان تغییر روشنایی را ممکن می کنند و جداره های شیشه ای نیز می توانند حفاظ داشته باشند یا برای نصب پوستر به کار روند و یا کاملا شفاف باشند. این ساختمان، بنا به تعریف معماران آن مانند " کمد" عمل می کند و لایه های مختلفی دارد که می توانند کاربری های متفاوت به خود بگیرند. انگیزه اصلی،  دستیابی به عملکردهای متعدد با ترکیب های مختلف و اجتناب از خود نمایی غیر ضروری بوده است؛ مشابه آن چه در ساختمان های صنعتی قدیمی منطقه وجود داشته است.

کارفرما: موسسه بارسلونا آکتیوا

کاربری: تجهیزات شهری

زیربنا: 10131 متر مربع

تاریخ ساخت: 2000