از سال 2000 ، MoMA و P.S.1 مسابقه اي برگزار مي كنند كه در آن گروهي از معماران جوان و نوظهور فرصت استفاده از اشكال ، مصالح و تجربيات جديدي را به دست مي آورند كه منجربه كارگيري در P.S.1 مي گردد . پروژه هاي جالبي از اين مسابقات حاصل مي شود ، به عنوان مثال ، Public Farm (PF1) توسط َAC درسال 2008 و AfterParty توسط MOS در سال گذشته و برنده ي پيشنهادي سال 2010 ، Pole Dance توسط بروكلين برپايه ي SO-IL كه نمونه ي آزمايشي آن توسط فلورين ايدنبرگ و جينگ ليو كارشده است. اين تصوري ازيك محيط مشاركتي است كه ارتباط مفهومي بين نوع بشر و ساختار رانشان مي دهد . Pole Dance يك سيستم به هم پيوسته از قطب ها و طناب هايي الاستيكي است كه تعادلي بين انسان و عوامل محيطي است . درطول محوطه اي محصور ، قطب هايي به بلندي 25 فوت برروي شبكه هايي به متراژ 12*12 فوت نصب شده است كه توسط طناب هايي كه با خاصيت الاستيكي ، موجي ثابت ايجاد مي كند ، بسته شده اند .اين امواج در سراسر محوطه به آرامي و به صورت يكنواخت حركت مي كنند . براي توضيح اين مفهوم به يكي از دوستان ، من استفاده از پارچه و چند مدادنوك تيز ( به طوري كه نوك تيز مدادها با پارچه و پاك كن انتهاي مدادها با ميز اتصال پيدا كنند ) را پيشنهاد دادم ... ماشروع به حركت دادن آن نموديم .... من كاملا مطمئنم كه ديدن اين ساختار بسيارسرگرم كننده و جالب خواهد بود . همان طور كه دراين مثال مي بينيد ، شبكه دراطراف به صورت موجي حركت مي كند ، و خاك موجود درمركز آميخته را لمس مي كند وسوراخ هايي ايجاد مي كند كه امكان عبور ديد شما را خواهد داد . SO-IL براي ساختار اين مجموعه با Buro Happold و براي آناليز هزينه با Sciame كاركرد تا بودجه ي اين كار را برپايه ي ثابت 85000 دلار نگه دارد.