پارازیت؛ فیلمی است تفکربرانگیز و غیرقابل پیش بینی؛ شاهکاری که موضوع اصلی اش نابرابری است. پارازیت حس فیلمی را القا می کند که کارگردانش، تلاش کرده، همه تجربیات دوران حرفه ای اش را به فیلم منتقل کند. پارازیت فیلمی است در مورد زشتی و وحشت بی رحم زندگی مدرن؛ وضعیتی که تحت شمول ان برخی از ادم ها می توانند در فضای باز و گشوده روزگار بگذرانند و برخی مجبورند به سایه ها بخزند.