خانه ی بهداشت لاول علاوه بر اینکه اولین کمیسیون انفردای نویترا بود، یکی از جاه طلبانه ترین و برجسته ترین پروژه های او محسوب میشود که شامل بسیاری از اصولی است که کار های او را توضیح میدهد. او همواره مصمم بود تا ساختمانهایی طراحی کند که به نیاز های خاص مشتری خود پاسخ میدهد. نویترا این پروژه را با مطالعه ی روزانه ی کارهای روزمره ی فیلیپ لاول کارشناس حوزه ی طب سنتی و ستون نویس لس آنجلس تایمز، همسر لی و سه فرزندش آغاز کرد.
مطالعاتی در حوزه ی تغذیه، پوشش، عادات خواب و ارتباطشان با دوستان و خانواده. او همچنین خود را متعهد کرد تا معماری اش منعکس کننده ی اقلیم و موقعیت سایت باشد. برای خانه های جنوب کالفرنیا -مانند خانه ی لاول- طراحی شامل خوشه هایی از مکعب های مسطح میشود که با فضای سبز اطرافشان احاطه شده اند و دما، نور و سایه را از طریق موقعیت مناسب پنجره، ایوان، آب و بالکن تنظیم میکنند. نویترا به حداقل رساندن مصالح و افزایش سرعت پروسه ی ساخت با استفاده از قطعات پیش ساخته علاقه داشت. سر هم کردن قاب های فولادی خانه ی بهداشت لاول جمعا 40 ساعت به طول انجامید و پوشاندن قاب ها با بتن نیز دو روز. نویترا که میخواست در ترکیب اقتصاد و ظرافت در معماری مهارت پیدا کند، قاب پنجره ای فولادی استاندارد ساخت کارخانه ها را در این بنا نصب کرد و پلکان اصلی آن را با یک جفت چراغ فورد مدل A روشن کرد.
از نظر انتقادی او با ساختن ساختمان روی شیب -به جای قرار دادن آن روی سطح تپه- از تکنیک مورد علاقه ی رایت در طراحی خانه ی بهداشت لاول استفاده کرد. خانه ی بهداشت لاول با نام مستعار "خانه ی شناور" یک اثر فوری بود که باعث شد 1500 نفر از بازدید کنندگان یک هفته پس از اتمام پروژه در 1929 به بازدید آن در داندی درایو-لس فلیز بروند.