اثر فروناندو پرتس جایگاه خود را در منظر شیلی حفظ می کند، هم از نظر جغرافیایی و هم از نظر انسانی، و انرژی سرشار ناشی از طبیعت غنی شیلی. این اثر با عنوان "بر قامت افراشته اش تکیه می زنیم" برخاسته از"شعر شیلی" است که توسط گابریل میسترال سروده شده است و نقاشی هایی از آلتاس که در 1875 از جغرافیای فیزیکی جمهوری شیلی کشیده شده است.
با گرد هم آوری برش های عرضی و قرار دادن آن ها به صورت عمودی در پارک متروپلیتن لوس سریلوس، یک تقاطع با منظره ی دامنه ی کوه آندس ایجاد شده است، نوعی از تلاقی افقیت و عمودیت. دامنه ی کوه آندس مانند یک ستون که قاره ی آمریکای جنوبی را شکل می دهد، یک استعاره ی مناسب است که نمادی را برای تجمع پیشنهاد می کند، یک فرصت برای درک خودمان در اشغال سرزمین های زودگذرمان. این پدیده در حالی که هوشیاری خود را حفظ می کند به عنوان شاهدی انکار ناپذیر از خاطرات جمعی مان نگهداری می کند و از طریق صفحه ای مارا وادار می کند که آگاهی جمعی مان را پاس بداریم. این بحث تعیین حدود، جهت و امکان سکونت را تعریف می کند. به خودی خود، این یک اکوسیستم است در مقابله با آنچه ما در مورد منظر و قلمرو می شناسیم، و به عنوان یک نماد خود را تعریف می کند.
این اثر به عنوان یک مجسمه یک بخش بسط یافته از فضای عمومی نیز محسوب می شود، مکانی محصول تقاطع هنر و شهر. با همکاری معماران التون_لنیز به عنوان میراثی برای پارک سریلوس، به لطف فراخوان عمومی برای ورود به آن که توسط وزارت کارهای عمومی برای سی او پی 25 (کنفرانس تغییر آب و هوا) ایجاد شد به تین مجموعه پیوست. مانند دیگر رویدادها و گرد همایی های مرتبط، سی او پی 25 بعد از شورش اجتماعی که در جمعه 18 اکتبر اتفاق افتاد به تعلیق درآمد در حالی که درخواست اصلی آن ها دستیابی به یک سیستم عادلانه برای همه ی اهالی شیلی بود.
برای توسعه ی فنی پروژه، ابتدا از امبیتو سرو موسئوگرافی برای پیوستن به تیم دعوت شد. بعد ها، برای تحقق خواسته ها، معماران کروز.مندیولا و آبجکتس برای پذیرفتن مسئولیت هماهنگی و ساخت و ساز به تیم پیوستند.
شانزده ستون توزیع شده در جزیره ای مرکزی به قطر 42 متر کلیت پروژه را شکل می دهند. هر یک از ستون ها، همانطور که توسط پدرو خوزه آمادو پیسیس توصیف شده است، یک بخش از نمایه دامنه کوه آندس را تصرف می کند . اگر آنها پشت سر هم مرتب شده بودند، نمایه کلی را از آریکا تا تیرا دل فیوگو تشکیل می دادند.
هشت تا از ستون ها با محور مرکزی پارک سریلوس موازی اند در حالی که باقی آن ها در ردیف مسیر دسترسی اصلی قرار دارند. هر ستون فولادی با ارتفاع 16 متر شامل یک تیر آهن بال پهن مرکزی با دو دو صفحه با ضخامت 10 میلی متر لحیم شده به هر طرف می شود و یک سازه ی واحد را شکل می دهد.
در نواحی پایین تر هر ستون به صورت انفرادی نگه داشته شده است. از یک سری پیچ لنگر برای اتصال سازه فلزی به فونداسیون ساده یک متر مربعی بتنی استفاده شده است.