دفتر مرکزی بانک جورجیا / جورج تساچاوا و زوراب داشالاگونیا

مقر بانک جورجیا که پیش از این به عنوان "وزارت ساخت و سازِ بزرگراه ها" شناخته می شد، یکی از منحصر به فردترین و بی قاعده ترین نمونه های معماریِ شوروی است که تا کنون ساخته شده است. سبک معماری این پروژه که در حاشیه شهر تفلیس یا همان شهر جورجیا واقع شده، ترکیبی از ساختارگرایی روسی و بروتالیسم است.

این پروژه در ابتدا در سال 1975 توسط معماران جورج تساچاوا و زوراب داشالاگونیا طراحی شد.. با توجه به مفهوم طراحی، طبیعت نیروی محرکه غالبِ کانسپت طراحی بود که پیروِ آنچه به عنوان "روش فضای شهری" شناخته می شود، بود. معماران قصد داشتند رابطه بین نور، طبیعت و معماری را ترجمه کنند، بنابراین پنج ساختمان دو طبقه افقی با اتاق های باز و روشن بین هر قسمت از ساختمان های دیگر ایجاد کردند. ساختمانها به صورت نامنظم روی هم چیده شده اند و برای اینکه طبیعت در داخل و اطراف ساختمانها جریان یابد، معماران فونداسیون های خود را بلندتر کردند تا ساختمانها شباهتی به درختان یک جنگل داشته باشند.

در سال 2007 ، بنا بر دستور حفاظتی، این بنا به عنوان بنای ملی ثبت شد و کل ساختمان در سال 2011-2010  توسط گروه "اِی جی اند پی" مرمت و بازسازی شد. این تیم معماری، مفهوم اصلی طراحی ساختمان را که رابطه بین معماری و نور بود، با رویکردی مدرن تر، با نصب بتن انتقال دهنده نور در دیوارهای داخلی، سقف و پارتیشن ها، حفظ کرد.

ایستگاه اتوبوس هرازدان / هِنریک اراکِلیان

از آنجا که دوران اتحاد جماهیر شوروی، معماری بی نظیری را در سراسر اروپای مرکزی و شرقی به جا گذاشت، ارمنستان نیز از این قاعده مستثنی نبود. ایستگاه اتوبوس مرکزی هرازدان که توسط معمار هنریک اراکلیان در سال 1978 ساخته شد، به عنوان نشانِ متروکِ مدرنیسمِ شوروی در این کشور شناخته می شود.

سازه اصلیِ بنا، شامل یک پلان مستطیلِ شکلِ دو طبقه با نمای شیشه از کف تا سقف است که به برجی با نمای پویا متصل می باشد. این برج که عنصر "ستاره" پروژه است، استوانه شیشه ای است که در اطراف آن با دال های بتونی مثلثی سوراخ شده و به آن حس حرکت و منحصر به فرد بودن را می بخشد.

امروزه بسیاری از طراحان لباس و پوشاک، ساختار منحصر به فرد ساختمان را به به عنوان منبع الهامی به دنیای لباس، مبلمان و لوازم جانبی تبدیل کرده اند. علاوه بر این، اداره تحقیقات هنری و شهری بی، اِی، اس، یو در حال کار بر روی مرمت و حفاظت از این میراث فرهنگی و معماری است.

کاخ عروسیِ آلماتی / اِم. مدیکولف، اِی لِپیک و اِن اٌرازیمبِتوف

در حالی که ازدواج با عقد قرارداد و جشن آغاز می شد و هفته ها به طول انجامید ، کاخ های عروسی در جامعه شوروی لزوماً جشن سنتی نبوده ، بلکه اقتباسی از نمایش ثروت و همسریابی غربی ها بوده است. یکی از نمونه های این جشن "مدرن"، کاخ عروسی آلماتی بود.

کاخ عروسی آلماتی یا "ژاس-اوتا" که در سال 1971 توسط اِم. مدیکولف، اِی لِپیک و اِن اٌرازیمبِتوف ساخته شد. ساختمان دایره ای شکل و نمای شیشه ای از کف تا سقف که در بالای تپه ای از تماشاخانه آئوزوف واقع شده است، با آجرنمائی تزئینی پیچیده شده و بر روی یک پایه مستطیل شکل قرار گرفته است. نمای شمالی آن دارای نقاشی دیواری موزاییکی از یک زن و شوهر، اسب های سفید باشکوه و یک آبشار است. فضای داخلی که تا امروز نیز به عنوان مکان عروسی استفاده می شود، دارای ستون های مرمر، سقف های نقاشی شده و نرده های تزئینی است.

اداره پست مرکزی / جانکو کٌنْستانتینوف

 شهر اسکوپی، که به "شهری که از خاکستر برخاسته" ملقب بود، با مرمت آن پس از زلزله 1963 و برنامه ریزی های اجتماعی یوگسلاوی، شهروندان خود را راضی نکرد و آن ها مدعی آن بودند که فرهنگ و تاریخ شهر در این راه از بین رفته است. دلیل عمده آن این بود که برنامه ریزی شهری این شهر، ترکیبی تاریخی، بروتال و خارق العاده از معمارانی از سراسر جهان بود. یکی از این ساختمانهای قابل توجه، اداره پست مرکزی بود.

این بنا توسط معمار مقدونیه ای جانکو کٌنْستانتینوف طراحی شده که با آلوار آلتو کار کرده بود. زیبایی شناسی این بنای مدرنیستی برای مردم آن زمان در اسکوپیه کاملاً آوانگارد و آینده نگرانه بود. این بنا در سه مرحله ساخته شد: در 1974 با الهام از قلعه آن طرف رودخانه وارارد، ساختمان اصلی و برجِ بنا ساخته شد. در 1982 شاهد تکمیل عنصر دایره ای هستیم که به شکلِ یک گلِ بروتالیستی بود، که همچنین به عنوان ادای احترامی برای معمار ژاپنی کنزو تانگه بود که در بازسازی شهر پس از زلزله مشارکت داشت. در 1989 در این پروژه نقاشی های دیواری کوبیستی از سوی هنرمند مقدونیه ای بورکو لازسکی به نمایش درآمد. با این حال، پس از آتش سوزی ویرانگر در سال 2013، نقاشی های دیواری و گنبدِ بنا تخریب شد و ساختمان بدون هیچ مرمت بسته شد.

بایگانی ایالتی / یوزف کادیموف و سافیگا زجینالوا

معماری در شهر باکو با توجه به تاریخ غنی اش، تأثیرات زیادی از دوران ها و فرهنگ های مختلفی گرفته است مانند دوزلن اسلامی، امپریالیسم روسیه، ویکتوریانیسم، ساختارشکنی و مدرنیسم را می بیند. پس از اواسط قرن بیستم، اتحاد جماهیر شوروی می خواست صنعتی سازی و کیفیت زندگی در کشور خود را بهبود بخشد، بنابراین تصمیم گرفت که هرگونه تزئینات غیر ضروری را در زمینه های طراحی و ساخت حذف کند.

بنای یادبود بایگانی دولتی در باکو در سال 1977 توسط معماران یوزف کادموف و سافیگا زجینالوا ساخته شد. این ساختمان بلوک مانند تاثیری از رئالیسم شوروی و مدرنیسم دارد. این سازه که اکنون به عنوان ساختمان دولتی مسئول جمع آوری، نگهداری و به روزرسانی بایگانی های ملی آذربایجان عمل می کند، از لحاظ بصری به دو قسمت تقسیم می شود. یک قسمت پایینی، که با بازشو ها، پنجره ها و سایه بان ها در چهار طرف سازه تزیین شده است و قسمت فوقانی، که تقریباً به طور کامل با حداقل بازشوها محصور شده است.