عمارت ارازوریس که خانه ای برای آخر هفته هاست توسط لوکوربوزیه برای اوگنیا ارازوریس، یک دیپلمات شیلیایی ساخته شده است. قرار بود این بنا در زاپالار که نقطه ای دور افتاده در مقابل اقیانوس آرام است، ساخته شود اما هرگز این اتفاق نیفتاد.

لوکوربوزیه در طراحی این خانه، از پلان و نمای آزاد کمک می گیرد. سقف ها توسط تیرها پشتیبانی می شوند و نمای آن کاملاً شیشه ای است تا نور وارد خانه شود. چالشی که این پروژه برای لوکوربوزیه داشت، دورافتادگیِ زمین و ناهمواری آن بود.

او مصالح ساده ای را برای فضای داخلی انتخاب کرد؛ بلوک های سنگیِ اطراف برای دیوارها و تنه ی درختانِ شیلیایی برای تیرها. بنابراین، فضای داخلی لوکسی نداشت چون با مصالح بوم آورد طراحی شده بود. روستاییْ بودنِ مصالح به هیچ وجه مانعی در جلوه دادنِ زیبایی شناسیِ مدرنِ آن نشده است.

خاصیت این خانه، سقف ویْ شکلِ آن است که سقف پروانه ای نیز نامیده می شود. این نوع سقف در مناظر آفتابی کاملاً کاربردی است زیرا باعث می شود نور خورشید بیشتر واردِ بنا شود. همچنین به خانه اجازه می دهد تا در آبریز در مرکز باشد و همچنین یادآور شکست های کوههای موجود در منظر پروژه نیز می باشد. به لطف این سقف، لوکوربوزیه یک اتاق نشیمن بزرگ در طبقه همکف و یک نیم طبقه با یک سطح شیب دار چوبی طراحی کرده که فضا را غرق نور کرده است.