دانشگاه آزاد اسلامی­­_واحد پرند/ دانشکده فنی و مهندسی

استاد راهنما:  دکتر فاطمه امیریان

 استاد مشاور: دکتر بهمن نامورمطلق

فضای معماری به­طور مستقیم با زندگی انسان در ارتباط است و به دنبال پاسخ به نیازهای روزمره انسان­هاست. بدین منظور کیفیت فضاهای طراحی شده برای انسان از اهمیت والایی برخوردار است. حال اگر این فضا دارای ارزش تاریخی_فرهنگی باشد، اهمیت آن دوچندان خواهد شد چرا که هویت، متاثر از تاریخ، فرهنگ و گذشته آدمی است. امروزه توجهی به فضاها و بافت­های باارزش تاریخی و فرهنگی نمی­شود و اصولا رها شده­اند. به­همین دلیل هدف از اين پژوهش ارتقا کیفی بافت­های باارزش از طریق توجه به روابط بینامتنی که در طول زمان شکل گرفته است، هست که می­تواند در نگهداری میراث و ارتقای کیفیت زندگی انسان­ها سهیم باشد. سوال اصلی این پژوهش این است که چگونه­ می­توان از طریق خوانش بینامتنی به مولفه­های قابل اتکا در روند طراحی فضاهای میان­افزا در بافت­های باارزش دست یافت؟ بدین منظور از ابزار خوانشی تحت عنوان بینامتنی برای ارتباط متن قدیمی و فعلی استفاده گردید و برای حصول اهداف، این پژوهش با روش تحقیق کیفی به مطالعه نظریات نظریه­پردازان کیفیت فضا و فضا-رویداد و رابطه آن­ها می­پردازد. سپس در ادامه، پنج بنا توسط روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب گردیده و موارد ارتقا کیفیت فضا و مفهوم فضا-رویداد در آن­ها مطالعه و تفسیر می­شود­. داده­های برآمده با روش جمع­آوری اطلاعات کتابخانه­ای و میدانی، از طریق تحلیل محتوای کیفی مورد بررسی قرارگرفته­است. در نهایت نتایج برآمده از پژوهش تحت پارامترهایی برای ارتقا کیفیت فضا معطوف برفضا-رویداد ارائه گردید که این پارامترها در طراحی مرکز هنرهای چندرسانه­ای تحت رویکرد معماری میان­افزا اعمال شده است.