سایتِ تحلیلیْ انتقادیِ معماریْ شهرسازی اتووود کیهانْ خانه در مکزیک؛ ترکیبِ نَرْمِ شبکه ی سازه، هسته ی سخت بتنی و فضای منفی

ثبت نام عضو جدید

ایمیل آدرس:

رمز عبور :

مرا به خاطر بسپار

رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید

خانه

ثبت نام

تماس با ما

درباره ما

قوانین سایت

راهنما

تبلیغات

خانه از طریق پوسته ای متشکل از یک شبکه چوبی مکانیکی با منظر پیرامون ارتباطی عمیق مقرر می کند، این امکان در شرایط خالی بودن خانه از خانه محافظت می کند و در صورت سکونت در ان سطوح مختلفی از حریم خصوصی را فراهم می کند.

فونداسیون به نحوی تعریف شده است که خانه را بالا می برد، زمین و توپوگرافی زیر آن را آزاد می کند، تا جریان آب، هوا، گیاهان محلی و جانوران همچنان بتوانند از قلمرو خانه برای عبور و رشد استفاده کنند. در نهایت، شبکه بتنی بیرونی پوشش گیاهی موجود را بر می گیرد و فاصله ی بین معماری و منظره را نامشخص می سازد و بر اساس فصول، شکوفه دادن گیاهان و استفاده هایی که ساکنان از سازه خواهند کرد، دگرگون می شوند.

سیستم سازنده مبتنی بر شبکه ای از ستون ها و تیرهای 20 سانتی متر در 20 سانتی متر است که فضاهای داخلی به ابعاد 4.10 در 4.80 متر و فضاهای خارجی به ابعاد 2.60 در 2.60 متر، 2.60 متر در 4.10 متر و 2.60 متر در 4.80 متر را تشکیل می دهد. نتیجه خانه ای به مساحت 78.7 متر مربع داخلی و 100 متر مربع بیرونی است.

یکی از ایده های اصلی طراحی خانه، استفاده از سازه به شکل مشبک است که بتواند به وضعیت آن در یک منطقه لرزه خیز پاسخ دهد. به این ترتیب سازه به حرکات تکتونیکی زمین که از هر جهت می آیند پاسخ می دهد. به همین ترتیب، انتخاب مواد، استحکام، دوام و هزینه ی نگهداری کم را برای خانه فراهم می کند. استفاده از چوب باعث می شود فضا حسی از گرما را در خود نهادینه سازد و موقتی بودن آن را افزایش دهد زیرا کیفیت فضا در طول زمان تغییر می کند. از این نظر، خانه یک فرآیند دگرگون شونده است که در ارتباط با سایت، پوشش گیاهی، فصول، صور فلکی و طبیعت اطراف شکل می گیرد.

هنوز نظری برای این خبر ثبت نشده است.