سایبان فولادی با سطح تقریباً باستان شناسی موجود زمین و سکونت آن به عنوان یک لایه محافظ بر روی آن تضادی در محیط ایجاد می کند ولی در نهایت شکلی به دست می آورد که اغلب در آلونک های چوپانان مناظر مدیترانه ای یافت می شود؛ لایه نازک سایبان فولادی در زمین کاشته شده و جدید است؛ بنابراین امر جدید در موجود قبلی غوطه ور می شود.

این مجموعه شامل اقامتگاه اصلی و 5 مهمانسرای گنبدی است. حجم گنبدی شکل اتاق خواب اصلی و یک "برج دیده بانی" دو طبقه با سقفی قابل دسترسی، محل اقامت اصلی را با استفاده از دیوارهای پرده ای شیشه ای تشکیل می دهند که ضمن تضمین یک فضای گرم داخلی (برای نشیمن / ناهارخوری و آشپزخانه) در عین حال روندهای حرکتی بین فضاها را نیز تامین می کند؛ زمین پلکانی با عبور از کل خانه، تداوم ارتباط داخل و خارج از منزل و . . .  فضاهایی را ایجاد می کند که زندگی در حومه شهر را برای کاربران ارزشمندتر می سازد.

این مجموعه به عنوان یک استراحتگاه مشترک مستغرق در چشم‌انداز برای گروه‌هایی مناسب است که دوست دارند با هم روی یک صحنه شش ضلعی ـ که به ان شالا می گویند ـ جمع شوند یا دور یک میز بیرونی مشترک ـ که به نام پیاتزا می گویند ـ به گفت و گو نشینند.