جان آرمیتاژ: پُرفسُر ویریلیو، اگر اجازه بدهید با ارزیابی جای گاه شما در میان جریان های روشن فکری معاصر شروع کنیم. کار شما هم نوایی عجیبی با جریان [ضد] فرهنگی ای که پست مدرنیسم می خوانندش دارد، از طرف دیگر اخرین کتاب ترجمه شده از شما؛ اسمان باز(1997[1995]) در جهان انگلیسی زبان مورد استقبال همگان قرار گرفته است، این در حالی است که شما هیچگاه شَک و ناباوری تان به این وجه از پست مدرنیسم ـ [تبادل ها و ترکیب های بی وقفه و بی مرز فرهنگی] ـ را پنهان نکرده اید. می توانید پایه نقدتان بر این مفهوم ـ [پست مدرنیسم] ـ را شرح دهید؟

پل ویریلیو: پست مدرنیسم کانسپتی است که در معماری به وضوح معنا می یابد؛ در اثار [نوشتاری و فیزیکی] معمارانی هم چون رابرت ونتوری، از ان جایی که من به تدریس معماری مشغولم، برای من پست مدرنیسم از نظر لغوی تداعی کننده ی کشکول است، همه چیز در ان یافت می شود، یک نوع در هم امیزی است؛ در معماری این [هم امیزی] یک پدیده ی رایج و معمولی است: سبک ها به سادگی با هم ترکیب می شوند، تاریخ به سادگی نادیده گرفته می شود و هر کس بر سیاق دیگ در هم جوشی از ره یافت ها عمل می کند، اما در قیاس با تفکراتی که در دهه 1970 تا 80 نضج گرفت، من واقعا نمی توانم بفهمم چرا مردم فقط از پست مدرنیسم صحبت می کنند؟ حالا اگر به پَسا ساختارگرایی می پرداختند یک حرفی، اما پُست مدرنیسم! من واقعا نمی دانم چرا؟ من هیچ قرابتی با پست مدرنیته احساس نمی کنم، تا ان جایی که من فهمیدم مردم پست مدرنیسم را هم ردیف با نسبی گرایی می دانند، مخصوصا نسبی گرایی در شناخت؛ خب این یک جنگ و جدل جدید، مخصوصا، در فرانسه است که من هیچ علاقه ایی به تعقیب کردنش ندارم. مسئله ی دیگری که من را از پست مدرن ها و پست مدرنیسم دور می کند این است که من یک متفکر بی نهایت حاشیه ایی هستم، من هیچ نوع قرابتی با هیچ کدام از مکاتب غالب فکری ندارم. البته من یک پدیدارشناس هستم؛ در عنفوان جوانی از شاگردان موریس مرلو پنتی بودم و به ادموند هوسِــرل عشق می ورزم؛ این علاقه به حدی بوده است که شما می توانید من را یک گشتالیست بنامید، من شیدای روان شناسیِ فرم، پل گــیوم و مکتب برلین بودم، این ها ریشه های فکری من اند. من با ساختارگرایی متاخر، با میشل فوکو و ژیل دلوز بی نهایت احساس نزدیکی می کنم، اما عملا و ذاتا هم چنان یک متفکر حاشیه ایی هستم، ان چه بیش از همه چیز من و کارم را تحت تاثیر قرار داده است؛ جنگ جهانی دوم بود، استراتژی و برنامه ریزی مکانی ـ فضایی و این مجموعه از نگاه متاثر از جنگِ تام و تمام، جنگی که جوانی من را از من گرفت و قربانی کرد.

اینجا می توانید نگاه چارلز جنکس به معماری پست مدرن را مشاهده فرمایید

اینجا می توانید نگاه برنارد چومی به چگونگی نطفه بستن نومدرنیسم در شرایط تسلط وضعیت پست مدرن را از مطالعه فرمایید

اینجا می توانید شرحی مختصر بر پست مدرنیسم را بیابید

اینجا می توانید شرحی از وضعیت پست مدرن در امریکا را مورد مطالعه قرار دهید

اینجا نیز می توانید گذر از مدرنیسم و روی کشیدن در نگره پست مدرن را مد نظر اورید