ماشینی برای زندگی، شاید معروفترین عبارتی باشد که نگاه لوکوربوزیه به خانه را تبیین می کند. معمار سوییسی اما شدیدا به فرم های کمتر استعاری از ماشین همچون هواپیما، اقیانوس پیما و لوکوموتیو علاقه دارد، او حتی سوزن گرامافون و بیل های بخار را زیاگان عصر نو می خواند، و البته او عمیقا منکوب اتومبیل نیز بود، البته این ایده ایست که نویسنده کتاب "کوچکترین وُیجـِـر: لوکوربوزیه و اتومبیل" بر ان تاکید می گذارد.

کتاب بر طراحی لوکوربوزیه برای ماشین حداقلی تاکید دارد، البته ترسیمات او در دوران حیاتش صرفا در حد طرح باقی ماند، اما احتمالا یکی از معروفترین اتومبیل هایی است که توسط معماران طراحی شده.

مهمترین مبحثی که آمادو لورنزو؛ در کتاب بدان اشاره می کند، این است که طراحی ماشین اصلی ترین بخش فلسفه لوکوربوزیه را تشکیل می دهد و به هیج وجه نباید ان را حاشیه ای بر فعالیت های حرفه ایی او؛ طراحی ساختمان، شهر و حتی نظریه های وسیعتری که او بر شاکله های طراحی و مشتقاتش می اراید دانست.

نگارنده بر این باور است که لوکوربوزیه دیوانه اتومبیل بوده است و اتومبیل را در تمام ترسیمات و پیش طرح هایش می اورده و حتی در بازه عکس برداری از بناها یک اتومبیل را در پیش زمینه خانه قرار می داده، او حتی نام یکی از خانه هایش را سیتروهان می نامند که برداشتی از نان سیتروئن است.

لورنزو، بخشی از کتاب را به اتومبیل شخصی خود لوکوربوزیه؛ لومینیوس سی 7 اختصاص می دهد، اتومبیلی مدل 1925 و بی نهایت مد روز و اوانگارد، البته طرح لوکوربوزیه برای اتومبیل جمع جور دو سرنشینه هیچگاه محقق نشد، اول بار قرار بود طرح در سال 1936 ساخته شود اما تلاش ها به مرحله اجرا نرسید و سرانجام در سال 1987، در سال روز تولدش، مدلی چوبی از اتومبیل به نمایش عموم درامد.

جدا از تمام این ها نگره تولید انبوه وار لوکوربوزیه به مسکن ارزان و کارا نیز از عمق تاثیر اتومبیل بر او نشان دارد، خیابان های چند سطحی نیز جای گاه اتومبیل در طراحی شهرهای را در خاطر زنده می سازد.

برای مشاهده نگاهی جامع به انگاره ماشین در طراحی و معماری لوکوربوزیه ببنید لوکوربوزیه و انگاره ی ماشین؛ تبلور شی صنعتی واجد الگوهای زیبایی شناسی به قلم علی رضا صبوری را

ویلا ساووا را تبلور کامل ایده لوکوربوزیه از زیستْ ماشین دانسته اند در اینجا، اینجا و اینجا می توانید سه مقاله در مورد این بنا را بیابید