دو اِلمان پلاستیکی دراین چشم انداز شاخص هستند. دو علامت از همنوایی ژرف : یکی سقف منحنی سر پناه عبادت کنندگان و دیگری ، صلیب ترکیب شده با چشم انداز. این ارتباط ظریف و حساس ، فضایی با منظره کرانه دریاچه ایجاد می کند ، فضا و قابی خالی برای ترسیم نمایش کلیسایی کوچک! توالی سیال این فضا به برنامه و سلسله مراتب عبادی کلیسا اشاره دارد .

دهلیز ، تعمیدگاه ، سالن کلیسا ، قربانگاه و محراب ادغام شده با دریاچه همگی ، بین سر پناه و صلیب واقع شده اند. فضای کلیسا و فضای طبیعت ! و این مکان با اِلمان های پلاستیکی طرح این عبادتگاه که دریچه ای است به منظره بی کران و بی حد و حصر چشم انداز طبیعت ، تعریف می شود.

 معماری معنوی این کلیسای کوچک ویژگی متعالی نامحدودی را به اجرا درمی آورد که عبادت ،تفکر و اندیشه در حضور خداوند ، در طبیعت را به همراه دارد . کلیسا هنگامی که در میان کوه‌های احاطه کننده روستا نمایان می‌شود بر تمام عظمت و بزرگی کلیساهای جامع فایق می آید. درختان زمینه طرح اِلمان های متعلق به عبادتگاه هستند.

عبادتگاهی که کاملاً شاخص است. از آن جایی که فضای عبادت مسأله ای فراگیر و جهانی است ذات معماری این عبادتگاه به هنگام لحظات تفکر و اندیشه و عبادت ، واقعیت حضور انسان روی زمین برخاسته از ذات بی نهایت اش را آهسته در ذهن ما القاء می‌کند ، از زبان سنت فرانسیس مقدس ، در فرمی که از طریق آن پیام مسیح را به انسان می رساند.