این فضاهای بازِ بزرگ وسر سبز، که کلیسای جامع سو ولا (Seu Vella) را احاطه کرده اند و بر سراسر شهر اشرف دارند، زیباترین ناحیه ی عمومی در لیِدا(Lleida)، اسپانیا، هستند. تمرکز طرح پیشنهادی ما بر ساخت یک فضای باز، بزرگ و سبز؛ برای مجسمه است که اختصاص به ریکارد وینس(Ricard Viñes) موسقیدان دارد. فضایی پر از میدان های کوچک و محدوده های سبز در نقطه ای که شهر با رفت آمدهای سواره و پیاده پر ازدحام می شود. پیچ و خم ها و لابیرنت ها، مدلی قدیمی را ارائه می کنند. مفهوم فرهنگی و تفسیر سمبول لابیرنت بسیار عمیق است. خاستگاه لابیر(labyr)، قسمتی از واژه ایست که با سنگ و صخره کار می کند، در حالی که اینت(inth) از کلمه ای یونانی می آید و به معنی یک مکان بنیادی است.

ما مکانی باز را با خطوط رقصنده بر کف به همراه مسیر پیچ و خم دار پیشنهاد دادیم؛ تا قدم های کسانی که در حال رقص هستند را راهنمایی می کند. ویژگی ای که حرکت رقص را تولید کرده، و رهنما می شود. رفت وآمد مردم در میدان ریکارد وینس متفاوت خواهد شد، جایی که افراد پیاده فضای عمومی خود را خواهند داشت.

هر کسی می تواند این مسیرهای رقص که با یادداشت برداری از رقص های حقیقی تولید شده، را دنبال کند. شاید نزدیکترین مرجع به ایده ی طرح؛ میدان فرانسیس ماسیا(Francesc Macia) در یکی از شلوغ ترین مناطق بارسلنا باشد. دیگر شهرهای اروپایی بخاطر وجود چنین حوزه های برجسته ای در مرکز کلان شهرها مشهور هستند؛ مانند اتوآل(Etoile) در پاریس، تیِرگارتن(Tiergarten) ِ برلین، با ستون معروفش و فرشته ای بالای آن قرار دارد.

ما الگوهای پر پیچ و خم را برای فضای دایره وار در کال رور(Calle Roure) طراحی کرده بودیم. ما علاقه داشتیم تا ایده ی یک لابیرنت را با ایده ی یک ورودی ترکیب کنیم. ورودیِ شهر به لیدا(Lleida) یک دروازه ی سبز است. این پروژه از یک دایره و یک میدان جدید برای شهر تشکیل شده است:

1.      دایره در یک الگوی لابیرنتی تمام می شود، که از نوارهای گیاه کاری شده با سنگ فرش آجری تشکیل شده.

2.      این میدان با محدوده های سبز تقسیم بندی شده، پیچ و خم درختان و بوته های کوچک که از مسیر عبور قابل مشاهده است. این [تقسیم بندی] سبز به سازمندیِ فعالیت [اوقات] فراغت محله، با وجود بار ها، محل های بازیِ کودکان، نیمکت ها و مسیر های عبور پیاده، کمک می کند. دو خیابانی که از این میدان تغذیه می شوند، با سنگ های طبیعی پوشیده و پیاده محور خواهند شد و همچنین با فضاهای عمومی کوچک- در جلوی ورودی مجتمع های مسکونی- و درختان تازه ای که کاشته خواهد شد، لطافت بیشتری به خود خواهند گرفت. از یک طرف این حوزه یک منبع نور گسترده، تمام میدان را درخشان خواهد کرد و هم بر ایده ی جمعی که در فضای عمومی مستقر می شوند و هم بر کانسپت جشن های خیابانی به عنوان نماد هویت جمعی، تاکید می کند. تندیس جدید در وسط دایره مذکور نصب شد و مانند یک لندمارک این مکان را از باقیِ شهر جدا خواهد کرد.

معماران: Benedetta Tagliabue - Josep Ustrell, Daniel Rosselló