مرزهای سنتی میان هنر و معماری به طور فزاینده ای تحت شمول اثار هنری ای که با عناوینی همچون هنری عمومی، مداخله شهری و هنر محوطه مبنا یاد می شود، محو شده است. در گستره هنر چنین اثاری را با عناوینی همچون کنش کانتکسچوال، هنر عمومی و هنر محوطه مبنا و در حوزه معماری با عناوینی همچون طراحی مفهومی و مداخله شهری می شناسیم.
جین رِنْدِل در کتاب "هنر و معماری: جایی در میانه" پرسش های بنیادی بر ماهیت هنر عمومی و مفهوم کارکرد در هنر و معماری طرح می کند. این کار به واسطه تمرکز بر فعالیت گالری هایی صورت می گیرد که خارج از مرزهای محدود گالری عمل می کنند و بر اثار معمارانی که تمرکزشان بر هنر اجرا و مداخله در مقیاس شهری است. رندل برای یافت سئوال های پیش امده با چنین رویکردی سراغ معمارانی هم چون شیگرو بان، سارا ویگلسورث و لاکاتان + واسال رفته است و با هنرمندانی هم چون انبا گالاسیو و جرمی دلر به گفت و گو نشسته است.
جز این ها رندل بر مفاهیمی همچون فمینیسم، نظریه انتقادی و جغرافیای فرهنگی نیز موکد گردیده است تا بتواند رابطه میان هنر، معماری، فضا، مکان و محوطه را نیز بکاود. طی ده سال گذشته یا کمی بیش از ان تعدادی از رشته های دانشگاهی با محوریت "شهر" در هم گره خورده اند و بر این قرار گستره ای میان رشته ای برساخته شده است که ان را "نظریه فضا" می خوانند و در کار بازْصورت بندیِ سیاقی است که بر سریر ان فضا فهم و به کار گرفته می شود. با این پیش زمینه تمرکز کتاب بر والتر بنیامین، میشل دوسرتو، لس ایریگاری، ادوارد سجا و دورین مسی کاملا توجیه پذیر است چرا که هدف نگارنده یافت رابطه میان هنر و معماری با ارجاع به بن مایه های متفاوت تئوریکی هم چون "انگاره دیالکتیکی"، "تندیس اجتماعی" می باشد.
کتاب را می توانید اینجا دانلود کنید.