معماران معاصر ایران, اتووود - بزرگترین سایت معماری
ثبت نام عضو جدید ایمیل آدرس: رمز عبور : رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید خانه |  ثبت نام |  تماس با ما |  درباره ما |  قوانین سایت |  راهنما |  تبلیغات




موضوعـات مــعـماری
معماری و دیگر حوزه های فکر   - 1706
20 بنا که هرگز ساخته نشد   - 17
منظر شهری   - 1591
پداگوژی انتقادی   - 17
طراحي داخلي   - 1166
کارگاهْ مسابقه قوام الدین شیرازی   - 16
نظریه معماری   - 1131
شهرهای در حرکت   - 15
سازه های شهری   - 1080
مسابقه مرکز اجتماعی شهر صدرا   - 15
تکنولوژی ساخت   - 1072
معماری بایومورفیک   - 15
معماری حوزه عمومی   - 1062
سینما ـ طراحی صحنه ـ معماری   - 15
مرزهای معماری   - 1047
رابرت ونتوری در بیست و پنج روایت   - 15
نگاه نو به سكونت   - 915
اینستالیشن های شهری   - 14
المان شهری   - 868
ویلا ساوا ـ لوکوربوزیه   - 14
نظریه شهری   - 835
معماری و غذا   - 13
معماری و سیاست   - 802
فیلم پارازیت ساخته بونگْ جونْ هو   - 13
معماری مدرن   - 776
معماری و دشت   - 12
معماری پایدار   - 744
معماری خاورمیانه   - 11
کلان سازه   - 731
ده کتاب که هر معمار باید بخواند   - 11
روح مکان   - 670
معماری خوانی   - 10
آینده گرایی   - 660
ده پروژه کمتر شناخته شده لوکوربوزیه متقدم   - 10
معماری منظر   - 628
کنگو کوما ـ استادیوم ملی توکیو   - 10
برنامه ریزی شهری و منطقه ایی   - 624
کلیسای رونشان ـ لوکوربوزیه   - 10
آرمان شهرگرایی   - 587
بی ینال ونیز   - 10
طراحی صنعتی   - 575
درس گفتارهای اتووود   - 10
معماری تندیس گون   - 570
معماری و انسان شناسی   - 10
توسعه پایدار   - 566
فمینیسم   - 9
معماری شمایل گون   - 556
معماری و فضای زیرساخت های نرم   - 9
منتقدان معماری   - 556
اتوره سوتساس به روایت آلیس راستورن   - 9
نوسازی و بهسازی بافت های شهری   - 545
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه دوم   - 9
معماریِ توسعه   - 517
ده زن برتر تاریخ معماری مدرن   - 9
باز زنده سازی   - 494
لیوینگ آرکیتکچر   - 9
هنر مدرنیستی   - 437
معماری تخت جمشید   - 8
معماری یادمانی   - 390
معماری بلوک شرق ـ جهان در حال محو شدن   - 8
طراحی نئولیبرال   - 387
شارلوت پریاند به روایت آلیس راستورن   - 8
معماری سبز   - 385
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه اول   - 8
تغییرات اقلیمی   - 371
تز 1400   - 8
معماری ارزان   - 363
معماری آمریکای جنوبی   - 8
تراشه های کانسپچوال   - 359
معماری و جنگ   - 7
معماری پست مدرن   - 352
طراحی و ضایعات به روای آلیس راستورن   - 7
معماری محدود   - 333
ردلف شیندلر به روایت الیس راستورن   - 7
بنای محدود   - 323
گونتا اشتلزل به روایت آلیس راستورن   - 7
گرمایش زمین   - 317
مینت د سیلوا به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری محلی   - 308
جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئله‌ی طراحی به روایت آلیس راستورن   - 7
اتووود کلاسیک   - 304
ریچارد نویترا به روایت آلیس راستورن   - 7
محوطه سازی   - 295
طراحی در زمانه بحران به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری تجربی   - 285
کارلو اسکارپا به روایت آلیس راستورن   - 7
بدنه سازی شهری   - 277
عبور از مرحله جنینی   - 7
کتابخانه ی اتووود   - 276
معماری مصر   - 7
اقتصادِ فضا   - 274
منبع شناسی اتووود   - 7
معماری انتقادی   - 272
پاویون ایران ـ بی ینال ونیز 2016   - 7
معماری ـ سینما   - 268
رقابت مجتمع چندعملکردی شهید کاظمی قم   - 7
زنان و معماری   - 250
آلوار و آینو آلتو به روایت آلیس راستورن   - 7
فضای منفی   - 247
هشت کوتاه نوشته در مورد پوپولیسم   - 7
عکاسی   - 241
طراحی و پناهجویان   - 7
مسکن حومه شهری   - 237
آیلین گری به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری های تک   - 235
باوهاوس به روایت آلیس راستورن   - 7
هنر انتزاعی   - 229
لوسی رای به روایت آلیس راستورن   - 7
گرافیک   - 215
مارسل بروئر به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن عمومی   - 209
چارلز رنه مکینتاش به روایت آلیس راستورن   - 7
طراحی مبلمان   - 208
باکمینستر فولر به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و فاجعه   - 199
طراحی در بازی و تاج و تخت به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری فضای داخلی   - 185
سائول باس به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و رسانه   - 180
میس ون در روهه به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن روستایی   - 178
معماری و عکاسی به روایت آلیس راستورن   - 7
پروژه های دانشجویی از سراسر جهان   - 178
طراحی روی بام به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری ژاپن   - 174
صد و بیست و یک تعریف معماری   - 6
معماری ایران   - 169
پنج پروژه لوکوربوزیه متاخر که هیچگاه ساخته نشدند   - 6
ترسیمات معماری   - 166
فرایند تکامل معماری مدرن هند   - 6
هنر گفت و گو   - 165
مسابقه ویلا 1400   - 6
بلندمرتبه ها   - 138
ورنر پنتون به روایت آلیس رستورن   - 6
اتووود ـ ایران معاصر   - 123
ده پرسش از دو معمار   - 6
معماری کوچک مقیاس   - 106
جنتریفیکیشن   - 6
ویرانه ها   - 104
معماری استرالیا   - 5
مدرنیته؛ از نو   - 98
زنان، آشپزخانه، مقاومت   - 5
معماری چین   - 97
گزارش فرانسویِ وس اندرسون   - 5
معماری آسیا   - 93
تناقض هاوپیچیدگی ها:تئوریهای پیچیدگیِ ونتوری وجیکوبز   - 5
معماری اروپا   - 91
اکنی استودیو   - 5
معماری مذهبی   - 90
کتاب هایی در باب یوتوپیا   - 5
معماری فاشیستی   - 89
رادایکالیسم ایتالیایی در سیزده روایت   - 5
معماران و چالش انتخاب معماری   - 87
شهرسازی کوچک مقیاس   - 5
معماری جنگلی   - 84
چهار یادداشت برای علی اکبر صارمی   - 4
اکسپو   - 83
اتومبیل در چهار روایت کوتاه از بری ریچاردز   - 4
ویروس کرونا و معماری   - 80
بلوپرینت   - 4
فیلوکیتکت   - 79
اتووودْ آبزرور   - 4
معماری و هنر انقلابی   - 79
شهر ژنریک و نامکان ها   - 4
گفت و گو با مرگ   - 79
اکسپوی دبی. 2020   - 4
معماری پراجکتیو   - 78
چالش های اخلاقی ریاضت ورزی در معماری به روایت پیر ویتوریو آئورلی   - 4
جهان علمیْ تخیلی   - 74
چگونه یوتوپیا در روسیه انقلابی مدفون شد   - 4
معماری هند   - 70
فرایند خلاقیت چهار پیشگام معماری مدرن   - 4
معماری دیجیتال   - 68
همه ما سایبورگ هستیم   - 4
پالپ نیوز ِ اتووود   - 68
فرهنگ کمپ به روایت سوزان سانتاگ   - 4
بحران آب   - 65
اختلال های تشخیصی معماران مدرن   - 4
مدارس معماری   - 65
معمای حبابی   - 4
معماری و نقاشی   - 61
معماری پساصنعتی   - 4
پداگوژی   - 60
معماری آفریقا   - 3
زاغه نشینی   - 57
اتووودْ باکسْ آفیس   - 3
معماری و روانشناسی   - 57
مدرنیسم هیپی   - 3
طراحی مُد   - 56
معماری مدارس   - 3
معماری کانستراکتیویستی   - 54
داریوش شایگان و هنر ایرانی   - 3
معماری و هوش مصنوعی   - 53
بازپس گیری حریم خصوصی مان به روایت آنا وینر   - 3
معماری و رنگ   - 53
ژان بودریار؛ شفافیت، ابتذال و آلودگی رابطه   - 3
معماری و ادبیات   - 52
فیلم پدر ساخته ی فلوریان زلر   - 3
آنتروپوسین   - 52
شش پروژه شاخص معماری پست مدرن   - 3
معماری بیابانی   - 50
اندیشیدن از مجرای پاسخ های کووید 19 با فوکو   - 3
معماری و آب   - 50
باشگاه مشت زنی   - 3
معماری اوایل قرن بیستم روسیه   - 47
رقابت آسمانخراش ایوُلو 2016   - 3
هنر روسیه   - 45
آینده کجاست؟ روایتی از رولینگ استون   - 3
طراحی در وضعیت پندمیک به روایت آلیس راستورن   - 45
لویی کان به روایت آلیس راستورن   - 2
باهاوس   - 44
اسمیتسن‌ ـ رابین هود گاردنز   - 2
جنبش متابولیسم   - 44
کودتایی که در مورد ان صحبت نمی کنیم   - 2
معماری و گیم   - 40
تعییرات زیست محیطی ـ انقلاب یا انهدام   - 2
معماری و سلامت   - 37
یوتوپیاهای سیاره ای . نیکیتا داوان با آنجلا دیویس و گایاتری اسپیواک   - 2
درگذشت زاها حدید   - 35
جودیت باتلر مارا به تغییر شکل خشم مان فرا می خواند؛ گفت و گویی با ماشا گِسِن   - 2
معمارْستاره ها به روايت اتووود   - 34
برج سیگرام چگونه جهانی شد؟   - 2
طراحی پارامتریک   - 34
زیستْ ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری   - 2
اکسپو شانگهای 2010   - 33
فیس بوک، گوگل و عصر تاریک سرمایه داری نظارتی   - 2
معماری آمریکا   - 33
شهرهای پیشاصنعتی   - 2
معماری مجازی   - 31
رابرت نوزیک، یوتوپیا و دولت حداقلی   - 2
اکسپو میلان 2015   - 28
فیلم های اتووود   - 2
پاویون های سرپنتین   - 28
سایبرفمینیسم   - 2
معماری پس از یازدهم سپتامبر   - 25
معماری و کودک   - 2
معماری؛ خیر مشترک و امید اجتماعی   - 24
سایبورگ   - 2
معماری و کوه   - 23
سایبرنتیک   - 1
طراحی جزییات   - 23
نمایش های مد پرادا   - 1
معماری و آسمان   - 21
ان اف تی   - 1
جشن نامه اتووود   - 21
متاورس   - 1
زاها حدید از نگاه معماران ایرانی   - 21
فیلمْگفتارهای معماری و پداگوژی معماری   - 1
زنانِ معمارِ ایرانی و سقف شیشه ای در نوزده روایت   - 20
تابْ آوری دفاتر نوپای معماری   - 1
معماری ـ موسیقی   - 19
پیتر آیزنمن و خانه شماره یک به روایت روبرت سومول   - 1
شانزده کتاب برای ورود به جهان اِی آی و عصر آنتروپوسین   - 19
ده پرسش از هشت معمار   - 1
سینما به ترتیب الفبا به روایت هاوارد سوبر   - 18
چهل نکته در باب هایدگرْخوانی   - 1
فرهنگ نفت   - 18
شهرْخوانی با اتووود   - 1
پردیس ویترا   - 18

طــراحــــــــــــــان
آر ای ایکس   - 3
زیگموند فروید   - 19
آراتا ایسوزاکی   - 16
ژان بودریار   - 11
آرشیگرام   - 8
ژان نوول   - 22
آرکی زوم   - 6
ژاک دریدا   - 19
آلبرت پوپ   - 4
ژاک لوگوف   - 4
آلدو روسی   - 15
ژیل دلوز   - 34
آلفرد هیچکاک   - 5
سائول باس   - 7
آلوار آلتو   - 19
ساسکیا ساسن   - 9
آلوارو سیزا   - 9
سالوادور دالی   - 2
آن تینگ   - 4
سانا   - 5
آنتونی گائودی   - 28
سانتیاگو کالاتراوا   - 14
آنتونی وایدلر   - 5
سدریک پرایس   - 3
آنتونیو نگری   - 6
سو فوجیموتو   - 18
آنسامبل استودیو   - 2
سوپراستودیو   - 9
آنیش کاپور   - 8
سورِ فِهْن   - 6
آی وِی وِی   - 34
سوزان سانتاگ   - 10
آی/ تری   - 2
شاشونا زوبوف   - 4
اُ ام اِی   - 59
شیبیک و کریستوف   - 2
اتوره سوتساس   - 8
شیگرو بان   - 34
ادریان لابوت هرناندز   - 5
عبدالعزیز فرمانفرمایان   - 4
ادوارد برتینسکی   - 1
فدریکو بابینا   - 30
ادوارد سعید   - 17
فرانک گهری   - 50
ادوارد سوجا   - 10
فرانک لوید رایت   - 45
ادواردو سوتو دی مُرِ   - 18
فرای اوتو   - 10
ادولف لوس   - 9
فردا کولاتان   - 2
ارو سارینن   - 30
فردریک جیمسون   - 4
اریک اوون موس   - 14
فرشید موسوی   - 3
اریک هابسبام   - 2
فمیهیکو ماکی   - 4
استن آلن   - 4
فیلیپ جنسن   - 7
استیون هال   - 32
گابریل کوکو شنل   - 2
اسلاوی ژیژک   - 18
گایاتری چاکراوارتی اسپیواک   - 7
اسنوهتا   - 7
گرگ لین   - 7
اسوالد متیوز اونگرز   - 7
گونتا اشتلزل   - 1
اسوتلانا بویم   - 5
لئوپلد بانچینی   - 2
اسکار نیمایر   - 38
لئون کریر   - 2
اف او اِی   - 9
لبس وودز   - 26
ال لیسیتسکی   - 5
لوئیس باراگان   - 2
الیس راستورن   - 112
لوئیس مامفورد   - 1
اِم اِی دی   - 25
لودویگ لئو   - 3
ام وی آر دی وی   - 74
لودویگ میس ون دروهه   - 29
اماندا لِــوِت   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 4
اورهان پاموک   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 1
اویلر وو   - 9
لوسی رای   - 15
ایلین گری   - 9
لویی کان   - 39
ایوان لئونیدوف   - 4
لوییجی مورتی   - 1
بئاتریس کُلُمینا   - 10
لوییس بورژوا   - 8
بال کریشنادوشی   - 4
لُکُربُزیه   - 153
باک مینستر فولر   - 13
لیام یانگ   - 4
برنارد چومی   - 36
لینا بو باردی   - 4
برنارد خوری   - 2
مارتین هایدگر   - 32
برنو زوی   - 7
مارسل بروئر   - 7
بنیامین برتون   - 8
مارشال برمن   - 16
بوگرتمن   - 1
مانفردو تافوری   - 16
بی یارکه اینگلس   - 69
مانوئل کاستلز   - 3
پائولو سولری   - 4
ماکسیمیلیانو فوکسِس   - 10
پائولو فریره   - 2
مایکل سورکین   - 4
پاتریک شوماخر   - 3
مایکل گریوز   - 6
پال گلدبرگر   - 1
محمدرضا مقتدر   - 4
پرویز تناولی   - 2
مخزن فکر شهر   - 1
پری اندرسون   - 3
مـَــس استودیو   - 3
پل ویریلیو   - 28
معماران آر سی آر   - 5
پیتر آیزنمن   - 59
معماران مورفسس   - 16
پیتر برنس   - 5
موریس مرلوپنتی   - 2
پیتر زُمتُر   - 69
موشه سفدی   - 12
پیتر کوک   - 10
میشل سر   - 3
پیر بوردیو   - 5
میشل فوکو   - 59
پییر ویتوریو آئورلی   - 14
نائومی کلاین   - 5
تئودور آدورنو   - 7
نورمن فاستر   - 36
تادو اندو   - 13
نیکلای مارکوف   - 1
تام مین   - 13
هانا آرنت   - 10
تام ویسکامب   - 10
هانری لفور   - 24
تاکامیتسو آزوما   - 3
هانی رشید   - 5
توماس پیکتی   - 5
هرزوگ دی مورن   - 31
توماس هیترویک   - 31
هرنان دیاز آلنسو   - 18
تیتوس بورکهارت   - 2
هنری ژیرو   - 3
تیموتی مورتُن   - 2
هنریک وایدولد   - 1
تیو ایتو   - 25
هنس هولین   - 5
جاشوا پرینس ـ رامس   - 2
هوشنگ سیحون   - 14
جان برجر   - 2
هومی بابا   - 2
جان هیداک   - 7
واسیلی کاندینسکی   - 2
جف منن   - 2
والتر بنیامین   - 30
جفری کیپنس   - 3
والتر گروپیوس   - 18
جورجو آگامبن   - 8
ورنر پنتون   - 5
جوزپه ترانی   - 2
ولادیمیر تاتلین   - 13
جولیا کریستوا   - 2
ولف پریکس   - 1
جونیا ایشیگامی   - 7
ونگ شو   - 8
جیمز استرلینگ   - 1
ویتو آکنچی   - 12
جین جیکوبز   - 2
ویوین وست وود   - 6
چارلز جنکس   - 7
ک. مایکل هیز   - 2
چارلز رنه مکینتاش   - 7
کارلو اسکارپا   - 13
چارلز کوریا   - 15
کازو شینوهارا   - 2
چاینا میه ویل   - 4
کازیو سجیما   - 2
حسن فتحی   - 6
کالین روو   - 1
حسین امانت   - 3
کامران دیبا   - 13
خورخه لوئیس بورخس   - 2
کامرون سینکلر   - 11
داریوش آشوری   - 1
کریستفر الکساندر   - 2
داریوش شایگان   - 13
کریستین نوربرگ ـ شولتز   - 15
دانیل لیبسکیند   - 24
کریم رشید   - 5
دنیس اسکات براون   - 10
کلر استرلینگ   - 2
دورته مندروپ   - 3
کلود پَره   - 3
دیلرـ اِسکـُـفیدیو+رِنفرو   - 23
کنت فرمپتن   - 14
دیوید رُی   - 2
کنزو تانگه   - 10
دیوید گیسن   - 2
کنستانتین ملنیکف   - 3
دیوید هاروی   - 25
کنگو کوما   - 47
رابرت نوزیک   - 2
کوپ هیمِلبِلا   - 23
رابرت ونتوری   - 31
کورنلیوس کاستوریادیس   - 3
رُدولف شیندلر   - 7
کوین لینچ   - 7
رضا دانشمیر   - 5
کیانوری کیکوتاکه   - 1
رم کولهاس   - 119
کیتیو آرتم لئونیدویچ   - 1
رنزو پیانو   - 34
کیشو کـُـروکاوا   - 8
ریچارد مِیر   - 8
یان گِل   - 9
ریچارد نویترا   - 7
یو ان استودیو   - 32
ریموند آبراهام   - 1
یورگن هابرماس   - 15
رینر بنهام   - 2
یورن اوتزن   - 1
رینهولد مارتین   - 5
یونا فریدمن   - 5
ریکاردو بوفیل   - 7
یوهانی پالاسما   - 12
زاها حدید   - 196

کـاربـــــــری هـا
مسکونی   -877
گالری   -95
زیرساخت های شهری   -477
هتل   -84
فرهنگی   -383
ورزشی   -68
پاویون   -303
حمل و نقل عمومی   -39
موزه   -273
بیمارستان و داروخانه و کلینیک   -38
اداری ـ خدماتی   -255
ویلا   -27
تفریحی   -192
مجموعه های مسکونی   -8
مسکونی ـ تجاری   -173
زاغه نشینی   -6
اموزشی   -158
سرویس بهداشتی عمومی   -5
صنعتی   -114
عناصر یادمانی شهری   -5
معماری مذهبی   -108
تجاری   -3
حامی اتووود
مقـــــــــــالات
    دیوید هاروی و شهر در قامت فهمی انسانْ تولید
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    پهنه ی معلق تهران؛ شاه عبدالعظیم یا شهر ری
        علی رنجی پور
    دیوید هاروی و شهرســــــــــــــــــــــــــــــــــازی آلترناتیو
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    هنر گفت و گو ـ جان بریسندن و اد لوییس با دیوید هاروی
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
چنـــــد پــــروژه
مجموعه مسکونی شاه پریان
طراح : علیرضا امتیاز "مدیر اتووود"
منزل شخصی دکتر دلیر - خیابان ولیعصر کوچه 8
طراح : محمود امیدبخش
مجموعه ي تجاري و پاركينگ طبقاتي شقايق
طراح : امين حشمتی
خانه شعر ، پايان نامه معماري كارشناسي ارشد
طراح : م معيت
گذرگاه همیابی
طراح : محمود امیدبخش
کاریــــــــــــابی
   کاریابی
   لیست درخواست ها ی قبلی شما
   لیست کاندیدها به تفکیک استان
   لیست فرصت های کاری به تفکیک استان
وبـــــلـاگ هـــــا
آرشیتکت نمونه
مدیر : مسعود زمانیها
معماری به مثابه ساخت-سجاد نازی
مدیر : سجاد نازی
فتوت نامه معماران
مدیر : اخوان الصفا
مجله معماری Architecture Foolad City
مدیر : مسعود پریوز
معــــرفی کتــــــاب
رهیافت پدیدارشناسی در اندیشه پیتر زومتور
نویسنده :  .
انتشارات : علم معمار

حامی اتووود
 رسانه ی تخصصی معماری و شهرسازی میم زون
داریوش شایگان و شهر همچون پالیمسستی از لایه های خاطره
اتووود سرویس خبر:   گروه ترجمه و تحقيقات اتووود
1392/02/27
مـنـــــــبـع : درس گفتار داریوش شایگان در همایش معماری معاصر ایران با برگردانی از مجتبی عبدالله نژاد
تعداد بازدید : 5066

قبل از هر چیز باید بگویم که من معمار نیستم. آن چه هستم، توضیح­اش بسیار دشوار است. شاید نویسنده­ای باشم که موضوع علاقه­اش فلسفه و علوم انسانی است و تجربه­ی مختصری هم در هنر دارم. بنابراین در این جا از موضع کسی حرف می­زنم که تخصص زیادی در معماری ندارد. اما چیزی هست که در طی سفرها و مطالعاتم یاد گرفته­ام؛ فهمیده­ام که بین زیستگاه انسان و تجربه ­ی او از فضا از یک سو و فضای ذهنی و نوع منش ما در دنیا، نوعی سنخیت وجود دارد. نمی­توان یکی را بدون دیگری تغییر داد و شاید اصلا فضای درونی ماست که شکل شهرها را می­سازد و به زیستگاه انسان صورت می­بخشد. با توجه به آن چه در پیرامون خویش می­بینم واقعا به این نتیجه رسیده ­ام که صرف نظر از برخی استثناهای درخشانی که در بعضی موارد می­ بینیم، تخیل خلاق انسان با مشکل جدی و مهمی روبه ­روست. دیگر کسی نمی ­داند چه بسازد و چگونه آن را بسازد. البته هر روز شاهد ظهور انواع و اقسام مکعب­های شیشه­ ای و بتونی در گوشه و کنار شهرها هستیم که شباهت زیادی به هم دارند. خانه­ های هم­ شکلی می­بینیم که همه در نهایت بر اساس الگوی کارکردی مشابهی بنا شده اند. ولی وقتی با معماران صحبت می­کنیم، می ­بینیم پریشانی و سردرگمی آن­ها از فلاسفه هم بیشتر است. اول از همه این که هیچ وقت با هم توافق ندارند و تازه اگر معجزه ­ای روی دهد و به توافق برسند، باز آدم بیشتر بدبین و مشکوک می­شود و به خود می­گوید حتما یک جای کار ایراد دارد که به توافق رسیده ­اند.

ولی شوخی به کنار! چرا ما این قدر در زمینه­ ی کارهای خود آشفته و حیرانیم؟ شاید به خاطر این است که دیگر هیچ اعتقاد زیر بنایی و محکمی که به آن تکیه کنیم، نداریم. من تقریبا مطمئنم که سازندگان گمنام کلیساهای بزرگ فرانسه در دوره­ ی " گوتیک " که آن رویاهای سنگی رفیع را به وجود آوردند، دقیقا می­دانستند که دارند، چه کار می­کنند. معماران معابد هندو و سازندگان اهرام مصر باستان هم همین طور. اگر ما در جهانی آشفته و مغشوش زندگی می­کنیم، به خاطر این است که هستی شناسایی­ های سابق و همه­ ی اعتقادات اساطیری متافیزیکی­ای که الهام بخش آن بناهای تاریخی بود و زیر بنای آن­ها به شمار می­رفت، از درجه ­ی اعتبار پیشین خود ساقط شده ­اند. به عبارت دیگر همان طور که تی اس الیوت می­ گفت، در جهان " تصاویر شکسته" زندگی می­ کنیم و نومیدانه در این دنیای متغیر دنبال " نقطه ­ی ثباتی " می­گردیم. زشتی­ هایی که می ­بینیم امروز در دنیا تکثیر می­شود، چه در دنیای ما و چه در کشورهای پسا صنعتی، آشکارا نشان دهنده­ ی سردرگمی انسان معاصر است. اگر این شلختگی در کشورهای پیرامونی یا به قول معروف کشورهای جهان سوم، در گسیختگی عناصر جهانی رو به زوال جلوه­ گر می­شود، اگر در این جا نمای پرزرق و برق ساختمان ­ها پوششی است برای پنهان کردن زخم ­های کهنه، شندره­ های کثیف و رخت­ های پاره و چهل تکه، در دنیای غرب این شلختگی تبدیل به فضایی بی محتوا و استرلیزه می­گردد. فضایی که این روزها پایه و اساس شهرها و معماری شهری­ست، فضایی است که مایه ­ی درونی خود را از دست داده و فضایی کور و تباه و فاقد هر گونه ارتباط ارگانیک با قابلیت­های مهم بشر است که به مثابه­ ی سرطانی تهاجمی، رو به گسترش است و با حملات مکرر یکنواختی و یکسانی، دائما خود را تکرار می­کند. دردناک­ تر از همه فقدان سطوح و حجم­ های متفاوت کیفی در وجود خود فضاست و خلاصه ­ی کلام آن که چیزی که ما در عمل شاهد آن هستیم، تقلیل صرف و ساده­ ی فضا به جنبه ­ی کمی انسان است.

تا آن جا که من می­دانم معماری تحقق نوعی رویا یا خیال یا مدینه­ ی فاضله است. وقتی در طی سفر از بنارس به اصفهان و پاریس و لس آنجلس می­ رویم، فقط از فضاهای متفاوت عبور نمی­ کنیم، شیوه­ های مختلف وجود را تجربه می­ کنیم. عواملی را تجربه می ­کنیم، که اغلب ناسازگارند. با دنیاهای نا متجانس احساس همدلی و یگانگی می­ کنیم. گاه مثلا در بنارس احساس می­ کنیم همه ­ی مراحل حیات به طور همزمان از جلوی چشم ما می­ گذرند، انگار تصویر سینمایی سامسارا (یا زنجیره­ ی بی پایان زایش­ های دوباره) را می­ بینیم. گاه مثلا در اصفهان به نوعی حالت بی وزنی به تصویر جادویی و سحرآمیزی از گنبدهای فیروزه­ ای می­رسیم. گاه مثلا در پاریس، حماسه­ ی عجیب روح بشر و جلوه­ های بعدی آن را در طی قرون و اعصار می­ بینیم. گاه مثلا در لس آنجلس احساس می­کنیم بخشی از افق ملال آور یکسانی و دنباله­ های بی پایان آن هستیم. اگر انسان در طی زمان­ها و مکان­های مختلف، این همه فضاهای متفاوت ایجاد کرده، به خاطر این است که این " فضاها" بخشی از طبیعت او هستند، عرصه ­های برجسته­ ی  روح او به شمار می­روند و چه بسا بعدها، می­ توانند به رغم سرکوفتگی دوباره سربرآورند، چیزی که شاید معماری جدید آن را نادیده گرفته، امکان بازگشت این فضاهای فراموش شده است که قادرند دیگر بار از راه­ های انحرافی ظاهر شوند. بنابراین عجیب نیست که این بار بودلر، شاعر رویایی مدرنیته بود که با شجاعتی دلاورانه آن فضاهای پیچیده و آشفته و سرکوفته را دوباره در شعر خود بازسازی کرد: به آغوش مارپیچ شهرهای باستان برخوردیم /که وحشت آن جا خود نوعی افسون است / تاق­ های دلتنگی بی پایان /شهر شلوغ و سرشار از رویاها /گورستانی سرد و عظیم /که در آن آرمیده­ اند / مردان ایام قدیم و جدید / ...

هر تصویری که برای انتقال مفهوم شهر جدید به کار رود و این تصویر اخیر به هر حال، نوعی " فانوس جادوست" که در آن پست و متعالی ترکیب شده و نازل و والا درهم آمیخته ­اند. روح در پی فضاهای گمشده و از دست رفته است، همان طور که بعدها پروست، نیروی تداعی خود را برای کشف مجدد اجزای زمان از دست رفته به کار برد.

پترزبورگ در روسیه در زمان نیکولای به شهری موهوم و اسرارآمیز معروف بود. این خصوصیات عجیب را گوگول و داستایوسکی در 1848 در داستان کوتاهی به نام " قلب ضعیف"، می­ نویسد: " در نهایت انگار تمام این دنیا یا همه­ ی ساکنانش، از قوی تا ضعیف و با همه­ ی خانه­ هایش از کلبه ­های فقرا گرفته تا کاخ­ های زراندود ثروتمندان، در این گرگ و میش غروب در یک چیز شبیه به هم بودند. همه حالتی موهوم و جادویی داشتند و در همه­ ی آن­ها افسونی بود که به سرعت محو می­شد و دوباره عین بخار به جانب آسمان آبی و تاریک بالا می­رفت": گوگول از این هم فراتر می­رود و جذاب­ ترین خیابان پترزبورگ، یعنی خیابان نوسکی را نوعی فانوس جادو می­ پندارد و حتی به قول مارشال برمن، نوع ادبی جدیدی اختراع می­کند که باید اسم آن را رمانس خیابان گذاشت:" رمانی که خیابان در آن خود قهرمان داستان است". نوسکی از نظر گوگول همه چیز است: محل معاشرت است، آمیزه­ ی واقعیت و خیال است، صحنه­ ی اشکال تکه تکه و پراکنده و محل عبور اشخاصی است که مثل برق می ­گذرند و ناپدید می­ شوند. می­ گوید:" نوسکی محل ملاقات عمومی و خط ارتباطی پترزبورگ است. هیچ دفتر راهنما و مرکز اطلاعاتی نمی­ تواند مثل نوسکی تا این حد اطلاعات درست به آدم بدهد. خیابان نوسکی دانای کل! چه سریع می­گذرد تصاویر آشفته و موهومی که فقط در طی یک روز در این خیابان شکل می ­گیرد؛ طی بیست و چهار ساعت چه تغییراتی را پشت سر می­گذارد این خیابان"!

ما اکنون در این لحظه از تاریخ کجا هستیم؟ فانوس خیال ما در ابتدای این قرن جدید کدام است که این قدر دنیا به نظر ما بی ثبات و فاجعه آمیز و غیرقابل پیش بینی است؟ بدیهی است که ما دیگر در پاریس زمان بودلر و هوسمن نیستیم. در پترزبورگ زمان گوگول هم نیستیم. در عصر معماری تاریخی شکل دهنده­ ی رینگشتراسه وین هم نیستیم، ما امروز با آرمان­ های سال­ های سی قرن بیستم که در فضا، زمان و معماری، اثر زیگفرید گیدیونارائه شده و در آن فعالیت­های روبرت موسترس و از جمله بزرگراه غرب و بقیه ­ی دستاوردهای بزرگ او اوج این آرمان­ها به شمار رفته، احساس بیگانگی می­کنیم. همان طور که قبلا در جای دیگر از این مقاله گفتم، ما در جهانی زندگی می­کنیم که در آن ساختمان­ های فاخر متافیزیکی فروپاشیده و ایدئولوژی ­ها، رنگ باخته است. یا اگر بخواهیم عبارت نوتری، از زبان متفکر ایتالیایی جیانو واتیمو منتقل کنم، در جهان " وجود بی رمق" زندگی می­ کنیم. منظور واتیمو از وجود بی رمق این است که همه­ ی بناهای محکم قدسی که متافیزیک غربی بر آن استوار شده بود، فروپاشیده. به عبارت دیگر ما در عصر پایان فلسفه زندگی می­کنیم و واپسین مراحل نیهیلیسم را می­ گذرانیم که نیچه در اواخر قرن نوزدهم به صراحت، ظهور آن را اعلام می­کرد. بنابراین حقیقت مطلقی وجود ندارد، هستی فراگیری وجود ندارد و چیزی جز آثار و نشانه­ های چیزهایی که زمانی بوده و حالا دیگر نیست، وجود ندارد. اما جالب این جاست که به نظر واتیمو، این نیهیلیسم سرآغاز معنویت جدیدی است. این معنویت البته شاید راه غلطی در پیش گیرد. چه بسا دین را مسخ کند و از نوعی ایدئولوژی بسازد و عوض این که به دنیا جنبه­ ی قدسی و روحانی بدهد، در نهایت باعث از دست رفتن قداست و معنویت خودش بشود، مثل همین اتفاقی که الان در جهان اسلام شاهدش هستیم. بنابراین می­توان گفت ساختار هستی، تغییر کرده و به نوعی پالیمسست تبدیل شده که از بقایای تجربیات گذشته، لایه ­های محو مختلفی دارد. ولی در این عصر پایان متافیزیک، چه چیزی جانشین هستی شده است؟ من در کتابی که چندی پیش به فارسی تحت عنوان" افسون زدگی جدید، هویت چهل تکه و تفکر سیار" به طبع رسید، این مساله را توضیح داده ­ام. در این کتاب گفته ­ام که ما با یک هستی شناسی درهم شکسته و ویران شده مواجهیم و آن چه جایگزین آن شده، نوعی اصل همبستگی متقابل همه جانبه است که ویژگی جهان معاصر است و این همبستگی را در همه­ ی سطوح واقعیت می­ توان دید.

عده ­ای این روزها از معماری " اکستاتیک" یعنی خلسه ­انگیز سخن می­گویند. چارلز جنکس می­گوید: " امروزه طراحان بین­ المللی بزرگی داریم که آگاهانه بر ماهیت اصیل طرح­ های معماری اصرار می­ ورزند. در میان این عده می­توان از فرانک گری، اریک موس، زاها حدید، الکساندر مدینی، پیتر آیزنمن، اودیل دک و ژان نوول نام برد؛ این­ها هیچ کدام نه سبک مشابهی و نه طرز تفکر مشابهی دارند. گرچه شاید از هردوی این­ها تأثیر گرفته باشند. ویژگی مشترک همه­ ی این­ها در تعقیب جدی ایده­ های شخصی­شان در معماری است. به علاوه همه­ ی این­ها با اراده­ ای استوار به دنبال ایجاد نوعی فرم هنری فراگیر(Kunstvollen ) هستند". جنکس از پدیده ­ی بیلبائو (Bilbao) هم، با ستایش و اغراق زیاد سخن می­گوید. چرا؟ چون به عقده ­ی او موزه­ ی گوگنهایم " تجلیل از معماری به خاطر معماری است که در این کار افراط هم می­کند". من صلاحیت پرداختن به این موضوعات را ندارم. صلاحیت این را ندارم که درباره­ ی اصالت و شایستگی این نوع معماری " خلسه­ انگیز" سخن بگویم؛ شما حضرات معمار در این موضوع پیچیده و مبهم خبره­ تر از من هستید ولی من معتقدم معماری معاصر در هر فرمی که ارائه شود، دیر یا زود باید این معجون همبستگی را که جهانی رنگارنگ، شهری فرنگی را پدید آورده در نظر بگیرد. نوعی فضا که همه­ ی نیازهای درونی بشر، یعنی همه وجود باطنی و نیازهای روزمره و خواست­ های مادی و معنوی­اش در آن جایگاه شایسته­ ای داشته باشند. جایی که فضا مثل گلی در آن شکوفا گردد و همه­ ی سطوح حضور ما را، در این دنیا دربرگیرد. من اصلا نمی­ دانم این فضای خاص به چه شکلی باید باشد و به طریق اولی درمورد نحوه ­ی ساختن آن هم اطلاعی ندارم. ولی احساس می­کنم این فضا باید فضایی خاص باشد تا به قول شاعر بتوان در آن خود را " وقف پرستش روح در معبد تن" کرد.

قبل از پایان این گفتار، مایلم چند کلمه­ ای درباره­ ی بم سخن بگویم. اول از همه به دلیل این که بم نمونه­ ی فوق­ العاده جالبی از " پالیمسست" بود و در واقع نسخه­ ی خاکی گران قیمتی به شمار می­رفت. دوم این که این شهر مثل سربی در بیابان از نظرها محو گردید. اولین دیدارم را از ارگ بم در سال­ ها پیش خوب به خاطر می ­آورم. به علاوه خوب یادم هست که چه احساس عمیقی داشتم وقتی این شهر قلعه گلی را دیدم. کویری و " سورئال"، با اشکال گوریده و دیوارهایی پر از برج و بارو که مثل شاخه­ ی نورسی از دل زمین بیرون زده بود. معماری عجیبش را به خاطر دارم. تاق­ ها، سردابه­ ها و حیاط­ ها که در سطوح مختلف برآمده و همه درهم گره خورده و به هم آویخته بودند، انگار که همه­ ی لایه ­های تاریخ این جا روی هم انباشته شده بودند تا این بنای کهن را بسازند. انگار زمان در هزارتوی این سازه­ های ارگانیک متبلور شده بود. سازه­ هایی که اگر چه به دلیل شرایط آب و هوایی در طی قرون و اعصار متمادی فرسوده بود، هنوز از روزگاران کهن داستان می­گفتند. بم در زمان ساسانیان (651-224) دژی با استحکامات نظامی بود. در قرن هشتم قلعه ­ای تسخیر ناپذیر بود و سدی غیر قابل عبور برای مهاجمان و غارت­گران شرق به شمار می­رفت و بعدها به صورت توقف­گاه مهمی در جاده­ ی ابریشم درآمد و مارکوپولو در قرن سیزدهم میلادی از آن دیدن کرد. در زمان صفویه (1722-1502) توسعه یافت و وسعت آن چند کیلومتر افزایش پیدا کرد. اطرافش باروهای عظیم کشیدند و دوازده برج رفیع گذاشتند. سرانجام این بنای باشکوه که به کاخی افسانه­ای از ماسه می­مانست، شاهد اسارت یکی از مشهورترین چهره­ های تاریخ ایران، یعنی لطفعلی خان زند به دست آغا محمدخان قاجار، بنیان­گذار سلسله ­ی قاجار (1925-1795م) بود.

خاطره­ ی جادویی این شهر افسانه ­ای که در نظر من نماد زیبایی شکننده و فرار ایران، سرزمین سراب ­ها بود، هنوز در دلم زنده است.

 



حامی اتووود
نظـــــــر اعضــــــــا
هنوز نظری برای این خبر ثبت نشده است.

ثبــــــــت نظـــــــر

  
جهت ارسال نظر باید وارد سیستم شوید. / عضو جدید
ایـمـــیـل :  
رمز عبـور :  

مركز هنري وكسنر از پيتر آيزنمن ؛ شاهكار يا شكست ديكانستراكشن
تراشه های کانسپچوال ـ ک. مایکل هـِـیـْز و تحلیل مفاهیم پایه ای مقاله پساکارکردگرایی از پیتر آیزنمن
شهر خطیِ پیتر آیزنمن و مایکل گریوز؛ یوتوپیا به مثابه خلا عمودیِ ممتد
شهر فرهنگي گاليسيا ؛ كار به تعويق درآمده از آيزنمن ؛ به روايت داگلاس مورفي
تراشه های کانسپچوال ـ پیتر آیزنمن و تعارض کنشِ متفکرِ معماری و برنامه های سیاسی
درباره معماران معاصر ایران :
این گروه در سال 1386 با هدف ایجاد پل ارتباطی بین معماران ایرانی معاصر گرد هم آمد.با شروع کار این وب سایت معماران متقاضی در محیطی ساده وکارآمد به تبادل پروژه ها ومقــــالات خود خواهند پرداخت ودر فضای فروم به بحث وگفتگو می پردازند.
خانه | ورود | ثبت نام | درباره ما | تماس با ما | قوانین سایت | راهنما | تبلیغات
© کلیه حقوق این وب سایت متعلق به گروه معماران معاصر می باشد.
Developed by Tryon Software Group