بازسازی اردوگاه پناهندگان 27 هزار نفری ِ نهر البارد، که در طول جنگ سال 2007 تا 95 درصد تخریب شده بود؛ نیازمند تلاش برنامه ریزی گشته ای از همکاری کل جامعه بوده و در پِی آن، از مجموعه ی ِ هشت فاز ساخت و ساز تشکیل شده است.

زمین محدود و ضرورت بازآفرینی کالبدهای فیزیکی و اجتماعی ، از ملاحظات اولیه پروژه بوده اند. این اردوگاه که در سال 1948 تاسیس شده است، از الگوی گسترش خانواده و تایپولوژی ساختمانی ِ دهکده های پناهندگان تبعیت نموده است.

در طرح کلی، در مکانی که عبور جاده ها باعث تسهیل فراهم سازی ِ نور و تهویه می گردد، هدف پروژه افزایش مناطق ساخته نشده از 11 به 35 درصد بوده است که این مهم، به وسیله استقلال ساختاری خانه های این منطقه و مرتفع سازی آن ها تا 4 طبقه حاصل گشته است.