معنای تاریخی یازدهم سپتامبر چیست؟ دوازده سال پیش از یازدهم سپتامبر، در 9- نوامبر- 1989، دیوار برلین فروریخت. فروپاشی کمونیسم به معنای فروپاشی یوتوپیاهای سیاسی در نظر امد، حالا ما که اموخته ایم چگونه یوتوپیاهای موقر سیاسی می توانند به حکومت های ترور توتالیتر تبدیل شوند، در دوران پسایوتوپیایی حکومت های واقعگرا زندگی می کنیم، اما این فروپاشی یوتوپیای سیاسی به معنای فروپاشی یوتوپیا در پرداخت عامش نیست، چرا که یوتوپیاهای مبتنی بر دمکراسی های لیبرالْ سرمایه داری جهانی، برای 10 سال پس از فروپاشی دیوار برلین نیز به حیات خود ادامه دادند. 9ـ نوامبر همچنین سالروز "دهه نود شاد"ی است که فرانسیس فوکویاما در کتاب پایان تاریخ (1992) رویایش را دیده بود، کتابی که می گفت کاوش پایان پذیرفته و دمکراسی لیبرال تفوق یافته است، اما موانع این پایان خوش هالیوودی مقاومت های محلی بود، گستره هایی از کره خاکی که مردمانش باور نداشتند بازی تمام شده است.

یازدهم سپتامبر، نماد پایان این یوتوپیا و بازگشت به تاریخ واقعی است. تاریخی که پای دیوار میان اسپانیا و مراکش، امریکا و مکزیک و بسیاری دیوارهای حائل دیگر نوشته می شود، دوره ای که در ان تفاوت میان وضعیت صلح و جنگ محو گردیده است و در ان فرم هایی از اپارتاید و شکنجه مشروعیت دوباره یافته اند.