اگر طراحی صرفا ابزاری برای تشدید مصرف باشد، ما باید طراحی را پس بزنیم، اگر معماری صرفا تدوین گر مدل بورژوایی از مالکیت و اجتماع باشد، در ان صورت ما بایستی معماری را پس زنیم، اگر معماری و طراحی شهری صرفا در کار صورت بندی تقسیمات ناعادلانه ای باشد که اجتماع امروز ما را متاثر ساخته، پس بایستی حتما این سیاق از طراحی شهری و شهرهای ماحصل اش را پس زنیم . . . مگر انکه کنش طراحی [دوباره] نیازهای اولیه [انسان] را مد نظر اورد، تا ان زمان همان بهتر که طراحی محو گردد و ناپیدا، ما می توانیم بدون معماری زندگی کنیم.

آدولفو ناتالینی. سوپر استودیو. اِی اِی. لندن. 1971