"انسان به آنچه می اندیشد می نگرد و در بازتاب نگاه او کلام متولد می شود."
نگارنده .
تاریخچه بستر طرح:
تالار ارکستر فیلارمونیک ELBE در مجاور رودخانه ای به همین نام در منطقه شهری HafenCity در شهر هامبورگ از سال 2007 میلادی در حال ساخت می باشد و انتظار می رود تا سال 2017 به بهره برداری برسد.این منطقه تاریخی شهر هامبورگ از قرن 19 میلادی در غالب بندرگاه و انبارهای عظیم طبقاتی، تاکنون به عنوان محل اصلی اتصال شهر هامبورگ و در بعد کلان، کشور آلمان با آبهای آزاد، مشغول به فعالیت تجاری است. در دهه اول قرن 21 با توجه به جابجایی قسمت اعظم باربری آبی از این منطقه و جایگزینی آن با عملکردهای متنوع سکونتی و فرهنگی، یکی از این انبارهای مطبق با نام Kaispeicher A به عنوان بستر این مجتمع عظیم چند منظوره انتخاب و از سال 2003 طراحی آن توسط شرکت Herzog & de Meuron آغاز شد.
زیبایی شناسی بصری:
آنچه این بنای سر به فلک کشیده را در بستر خود دیدنی می کند، تضاد و هماهنگی حداکثری در یک لحظه است.
یک بنای سه قسمتی:
1- اتصال به زمین با دیوارهای یکپارچه آجر قرمز نئوگوتیک. حجمی بسیار صلب و محکم 6، طبقه با بازشوهای حداقل
2- اتصال به آسمان با دیوارهای یکپارچه شیشه ای. با تیزه های نرم و هارمونیک. یادآور حرکت دست رهبر ارکستر، 14 طبقه با بازشوهای مواج و مذاب ، سبک و شفاف
3- قسمت میانی از جنس نور، سکوتی در موسیقی تاریخی هامبورگ. تمثیلی از معنای اکنون، جداکننده گذشته و آینده
زیبایی شناسی فلسفی:
نوع نگرش معمار در حفظ بنای تاریخی در بستر طرح به نحوی که خط آسمان بناهای مجاور حفظ می شود فوق العاده است. دیواره های جانبی با دقت و ظرافت باقی می مانند و داخل بنا کاملا تخلیه می شود درست مثل تاکسیدرمی یک موجود ماقبل تاریخ. عملکردهایی که با این جداره بسته سازگاری دارند به این طبقات منتقل می شود مانند: پارکینگ با ظرفیت 500 خودرو – موزه موسیقی – پشت صحنه و انبار تالار اصلی موسیقی – سالن اجرای موسیقی با ظرفیت 170 نفر و البته پله برقی عظیم شهری به طول 82 متر که جریان شهری را به روی بخش تاریخی هدایت می کند.
در بخش میانی منظره پانرامیک از شهر هامبورگ در انتظار مخاطبین است. شاید زاویه ای جدید در تجربه مردم از یک شهر کاملا مسطح. یک لابی شهری برای نظاره شهر تاریخی و خفته هامبورگ. در بخش فوقانی یک ریخت شناسی غیر متعارف دیده می شود، چه در تعامل با شهر و چه در تعامل با معماری. تا زمانی که مقاطع این بنا دیده نشود یا حضور و تجربه فضایی محقق نشود، امکان تجسم تالار ارکستر فیلارمونیک با ظرفیت 2150 صندلی غیرممکن است. با دیدن چیدمان منظم طبقاتی پنجره مانندهای جداره شیشه ای تنها بخش سکونتی و هتل را می توان پیش بینی کرد، نه یک تالار به این عظمت در قلب پروژه. در قسمت بازشوها، نه قاب پنجره بلکه تبدیل دیواره ها به پنجره دیده می شود و در قسمتهایی با موج گرفتن دیواره به صورت افقی و عمودی که گویا نتیجه آوای موسیقی درون بناست؛ بنا با شهر سخن می گوید.
در پایان ذکر این نکته ضروری است : زیبایی معماری با حضور در فضا احساس و کیفیت زندگی در جریان انسان و ساخته او تجربه می شود.
باید از نزدیک دید و زندگی کرد...... ولی فکر میکنم فوق العاده هست...................!