انچه در ادامه می اید خلاصه ای از شرحی است که ایوان لئونیدوف برای طرح پیشنهادی مسابقه طراحی کمیساریای مردمی وزارتخانه صنایع سنگین نوشته است؛ مسابقه ای که به غیر از لئونیدوف برادران وسنین، کنستانتین ملنیکف و ایوان فمین نیز در ان شرکت کرده بودند.
تا به حال معماری کلیسای جامع کرملین و سنت باسیل به عنوان مرکزیت معماری مسکو، محسوب شده اند. اما طبیعی است که با ساختن یک ساختمان جدید عظیم در میدان سرخ، نقش برخی از ساختمان ها در مجموعه مرکزی مجتمع مسکو را تغییر خواهد داد.

من فکر می کنم که معماری کلیسای کرملین و کلیسای سنت باسیل باید تابع معماری نوکمپیستاپورم[اداره کارپردازی ارتش صنایع سنگین] باشد و این ساختمان بایستی به خودی خود، مرکزیت این شهر را تصاحب کند.

معماری میدان سرخ و کرملین، یک قطعه موسیقی ظریف و با شکوه است. مقدمه ای که ویژه این سمفونی است تنها با یک آلت موسیقی بسیار قوی در صدا و بسیار بزرگ در وسعت، و با شرایطی که ساز جدید ارکستر را هدایت کند، مجاز است و همچنین باید در کیفیت معماری خود، بر تمام مجموعه برتری داشته باشد.

پروژه رقابت ساختمان "کمیساریای مردمی صنایع سنگین" نباید در زرق و برق ساختمان، شکوفایی و پرداختن به زیبایی صرف و جزئیات در فرم ها، فریبنده باشد در اینجا سادگی، دقت، هماهنگی در پویایی و محتوا نیز حائز اهمیت می باشد. مضامین تاریخی باید با عنصر اصلی ترکیب شوند و تابع اصل زیبایی شناختی، باشند.

در این پروژه، برج های بلند، ترکیبات مرکزی را تشکیل می دهند. فرم آن ها توسط ملاحظات کاربردی و طراحی معماری تعیین می شوند، که من به آن عواملی که نیاز به یک ساختار ترکیبی واضح، برای حس پویایی، و ایجاد فضایی عظیم و قدرتمند است را اضافه می کنم. قسمت های پایین ساختمان مانند سالن نمایش، تریبون سخنرانان، محوطه نمایشگاه و ساختمان پشتی، در مقایسه با معماری اطراف، نوعی از همبستگی را تداعی می کند، البته حجم پایینی، از لحاظ ترکیبی در اولویت پایین تری قرار می گیرد.

سه برج:

اولین طرح، در پلان، مستطیلی است سبک وزن که نمای اصلی آن به میدان سرخ دید دارد. در بالای آن تراس های معلق ساخته شده از فولاد ضد زنگ وجود دارد.

برج دایره ای از ابتدا، به عنوان یک عنصر متضاد، در نظر گرفته شده است. در فرم و کاربرد با تراس های بالکن مانند آن در قسمت خارجی، بسیار زیبا کار شده است. در اینجا مصالح ساهت، آجر لعابدار است و ماهیت سطحی این مواد غیر معمول به گونه ای است که امکان دستیابی به این یکپارچگی فرم را فراهم می کند. روشنایی در درون برج پخش می شود؛ دید به بیرون، با قرار دادن پنجره های عمودی شیشه ای روشن در الگوی کلی پوسته ی نما، حل شده است. شب هنگام، برج با نور خود، فرم های قابل درک در ساختار قاب مانند و با لکه های تیره بالکن خودنمایی می کند.

برج سوم پیکره بندی فضایی پیچیده ای در طرح دارد، در حالیکه در نما ساده و قدرتمند است.

میدان سرخ، به عنوان فضای کلیدی از کل مجموعه کارگری، نباید دسترسی خود را رو به طبقه کارگر قطع کند، بنابراین بخش های پایین ساختمان باید به نحوی طراحی شوند که به ایده کلی جنبش ایدئولوژیکی اشباع شده در میدان وارد شوند که این امر با قرار دادن چشم اندازی در نمای جلو ساختمان محقق می شود.

میدان به دو طبقه در سطوح مختلف تقسیم می شود. این باعث می شود تا اثرات جدید در نمایش های نظامی، مانند قرار دادن مخازن در یک سطح و سواره نظام از سوی دیگر، به دست آید.

حتی با عرض موجود میدان، هنگامی که از آن به عنوان فضایی برای ادای احترام به رهبران حزب، در طول نمایش ها و رژه های نظامی استفاده شود، غیرممکن است که بتوان دید خوبی از مقبره لنین از سمت GUM فراهم نمود. گسترش عرض میدان به 200 متر، مشکلات بیشتری برای دید را ایجاد می کند. اما راه حل ایجاد تراس از میدان، می تواند دید خوبی به مقبره، ارائه دهد.

فضاهای اصلی این پروژه به شرح زیر است:

فضای اصلی در مرکز ساختمان واقع شده و از بالا نورپردازی شده است. ورودی ها از بلوار جدید و از خیابان های ایلیانا و نیکولسا تامین شده اند.

کلینیک، مهدکودک، غذاخوری مکانیزه، هتل و کتابخانه در حجم کوچکتر در پشت سالن تماشاچیان قرار دارد. در اینجا تمام فرم های مربوط به بخش خدماتی هم وجود دارند.